P-C-ZKA-020, szlak pieszy czerwony, Golczewo - Golczewo, 15,8km

SPODOBAŁA CI SIĘ MOJA PRACA ?? SKORZYSTAŁEŚ Z MATERIAŁÓW ?? POSTAW MI KAWĘ - https://buycoffee.to/wiking-turystyka

Na pewno zmotywuje mnie do dalszej pracy. Często również kawka mi pomoże przy tworzeniu nowych i aktualizacji dotychczasowych danych. Do zobaczenia na Szlaku. W sezonie jesienno-zimowo-wiosennym, zapraszam na wspólne "Wyprawy z Wikingiem", podczas których wędrujemy po szlakach Województwa Zachodniopomorskiego i nie tylko.

1. NUMER SZLAKU W SERWISIE www.WedrujzNami.pl: P-C-ZKA-020
2. NUMER SZLAKU WG PTTK: ZP-1012-c
3. PRZEBIEG SZLAKU: Golczewo PKS - Sosnowice cmentarz - jezioro Żabie - dąb Władycha - Kłeby -  Golczewo PKS
4. NAZWA SZLAKU: Przez Las Golczewski
5. POWIAT: Kamieński
6. GMINA: Golczewo
7. NAWIERZCHNIE: wszystkie rodzaje dróg
8. KOLOR: czerwony pasek, pomiędzy dwoma  białymi w poziomie
9. ROK POWSTANIA: 2007
10. ROK OSTATNIEGO ODNAWIANIA: 2015
11. ROK OSTATNIEGO MONITORINGU/POMIARU: 2015
12. DŁUGOŚĆ: 15,8 km (według pomiaru GPS)
13. WAŻNE UWAGI: szlak o charakterze okrężnym, oznakowanie dwustronne. W 2015 roku szlak poddano renowacji na całej długości szlaku. Oznakowanie szlaku dobre.
    

SZLAK ZNAJDZIESZ NA NA NASZEJ MAPIE OGÓLNEJ ZNAKOWANYCH SZLAKÓW TURYSTYCZNYCH (zawsze aktualizowana pełna mapa)

Jeśli znasz szlak, a nie ma go w naszym rejestrze, prosimy o przesłanie pliku .gpx oraz kilku słów o szlaku, zdjęć, abyśmy stworzyli jego wizytówkę. A jak masz czas, zapraszamy do stworzenia opisu szlaku, według naszego systemu. Szlaki są dla wszystkich i musimy je promować wspólnie.

CHARAKTERYSTYKA SZLAKU

Szlak "Przez Las Golczewski", należy do golczewskiej sieci szlaków - węzły i wspólne przebiegi z innymi szlakami pieszymi i rowerowymi. Prowadzi nas w formie pętli, z początkiem/końcem na dworcu autobusowym w Golczewie. Na prawie 16 kilometrach mnóstwo przyrody (Las Golczewski, Las Widłakowy, jez. Żabie), śledzący nas Władych, cmentarz wojenny, zabytki ... a do tego malownicze widoki.

Opisywany szlak, należy do szlaków łatwych. Nadaje się do turystyki rowerowej, raczej MTB. Jest jedna przeszkoda na szlaku, przy przecięciu torów, gdzie musimy trochę powalczyć na 100 metrach przełajowego prowadzenia roweru. Zapraszamy do wspólnej wędrówki, najbardziej leśnym szlakiem pieszym Golczewa.

OPIS SZLAKU

Warto poświęcić godzinkę, na zwiedzenie Golczewa, ze śladami osadnictwa słowiańskiego z IX wieku. jako grodzisko plemienia Wolinian. Miasto położone jest nad jeziorami Okonie i Szczucze. Nad tym drugim umiejscowiona jest plaża z pomostem. Posiada dobrze rozbudowaną bazę noclegową w formie agroturystyk, kwater prywatnych, czy pola campingowego. Przez miasto przechodzą trzy szlaki piesze oraz jeden rowerowy. Na uwagę zasługuje XVI wieczny kościół pw Świętego Jana Boboli. Świątynia została wybudowana z kamienia polnego w XV stuleciu. Była wielokrotnie przebudowywana, a w 1882 roku, dobudowano do niej 30 metrową wieżę kościelną. Niestety mało zachowało się z dawnego wyposażenia. Z dawnego wyposażenia zachowała się drewniana ambona w stylu manierystyczno-barokowym. Po przeciwnej stronie jest umieszczona miedziana chrzcielnica w stylu neogotyckim z 1886 roku. Przed kościołem znajduje się fura Maryi ustawiona prawdopodobnie na zachowanej części pomnika poświęconego poległym w I wojnie światowej. Kolejną niewątpliwą atrakcją jest wieża zamkowa. Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1304 r.. Warownia była siedzibą znacznych rodów rycerskich, biskupów kamieńskich, książąt pomorskich. Niestety do naszych czasów, na wzgórzu zamkowym, dotrwała jedynie wieża wysokości 24 m i część murów obronnych. Zachowana wieża zamkowa poddana została renowacji wraz z rekonstrukcją zwieńczenia w roku 1895 i 1929. Kwadratowy cokół wzniesiony jest z kamienia, a część cylindryczna z cegły z otworami strzelniczymi od wschodu i zachodu. Wieża zwieńczona jest na wysokości około 10 m hełmem ceglanym. Obecnie jest to najwyższa na Pomorzu Zachodnim wieża obronna - 33,6 metra. Znajduje się tam również punkt widokowy na miasto i okalające je jeziora. W mieście znajdziemy jeszcze sporo zabytkowej zabudowy w tym; dworzec kolei wąskotorowe (przez Golczewo przechodziły dwie linie wąskotorowe i szeroki tor używany do ruchu towarowego i pasażerskiego do lat 90-tych), zabudowa mleczarni, pozostałości folwarczne i dworskie, zabytkowe pozostałości cmentarzy; ewangelickiego i żydowskiego, kaplice cmentarne, zabudowa ryglowa z XVIII-XIX w. przy ul. Zwycięstwa, czy też studzienka na podzamczu z rzeźbą żaby w koronie. W Golczewie rośnie 5 drzew uznanych za pomniki przyrody. Na ogródkach działkowych przy ul. Miodowej (działka nr 393) rosną 4 buki czerwone o obwodach od 347 cm do 356 cm. Na cmentarzu niemieckim na działce nr 199 rośnie brzoza brodawkowata o obwodzie 478 cm. Jak widać jest co pozwiedzać i można odkrywać historię miasta. Ciekawostka - jest to pierwsze miasto III RP. Dla przypomnienia to 1 stycznia 1990 roku – nastąpiło nadanie przez I Premiera III Rzeczypospolitej praw miejskich.

Naszą wędrówkę zaczynamy przed dworcem PKS w Golczewie. Tutaj również węzeł szlaków turystycznych:

• Pieszy zielony "Stepnicko - Rokicki", Golczewo - Wolin
• Pieszy żółty "Dolinę Niemicy", Golczewo - Golczewo
• Pieszy czerwony "Przez Las Golczewski", Golczewo - Golczewo

Powyższe szlaki będą nam towarzyszyły na dłuższych odcinkach, wokół jeziora Szczucze. Wędrujemy ulicą Niepodległości. Za przejazdem kolejowym (nieczynna linia Wysoka Kamieńska - Płoty), skręcamy w prawo - szlak żółty pieszy odbija w kierunku Samlina. Po prawej mijamy zabytkową zabudowę kolejową, w tym dawny dworzec kolejowy (Golczewo miało dworzec szeroko i drugi wąskotorowy). Za zabudowaniami, skręcamy w prawo-skos w drogę polną - dochodzi do nasz czerwony szlak rowerowy "Leśny Szlak Golczewski", Mechowo-Czarnogłowy - będzie nam towarzyszył przez jakiś czas. Droga jest miejscami nierówna,a po deszczach może być błotnista. Po dojściu do lasu skręcamy w lewo i poruszamy się dość dobrymi drogami leśnymi, po zespole przyrodniczo-krajobrazowym "Las Golczewski", stąd nazwa szlaku. Położony jest na terenie Nadleśnictwa Rokita i obejmuje obszar 190 ha lasów, torfowisk i śródleśnych wód. Drzewostany na tym terenie należą do najżyźniejszych i najbardziej cennych. Znajdują się tu wyłączone drzewostany nasienne dla klonu jawora, gospodarcze drzewostany nasienne dla dębu, buka, oraz liczne drzewa doborowe najcenniejsze egzemplarze drzew wpisane do ogólnopolskiego banku genów. Starodrzewia bukowe, jaworowe, dąbrowy, lasy zbliżone do naturalnych. Na terenie zespołu jest ścieżka dydaktyczna o długości ok. 400 metrów przebiegająca przez wyłączony drzewostan jaworowy z okazałymi egzemplarzami drzew doborowych, pomnikiem przyrody ponad 400-letnim dębem "Władychem", dystroficznym jeziorkiem i torfowiskiem, przy którym znajdują się gniazda gągołów. Teren zespołu stanowi matecznik wielu zwierząt, w tym gatunków rzadkich i chronionych związanych z biotopami i zagrożonych wpisanych do Polskiej Czerwonej Księgi Roślin.

Po chwili widzimy drogowskaz - Cmentarz Wojenny, i tam się udajemy. Jesteśmy w okolicach wsi Sosnowice (niem. Heinrichshof do 1945 r.). Tutaj w okresie II Wojny Światowej, funkcjonowały fabryka amunicji pancernej, zaś przy niej funkcjonował obóz jeniecki, z żołnierzami oraz robotnikami przymusowymi z całej Europy (Rosjanie, Ukraińcy, Łotysze, Francuzi, Polacy, Białorusini, Holendrzy i Włosi). Próżno szukać opracowań historycznych dotyczących sosnowickiego zakładu i obozu jenieckiego. Informacje w większości pochodzą od naocznych świadków. Obóz wraz z wojenną fabryką powstał w 1941 roku. Zbudowali oni wszystko od podstaw, budując szereg budynków dla siebie, obsługi, hal fabrycznych, magazynów, schronów i sieć dróg asfaltowych, łączących całość fabryki. Po wielkości sosnowickiego kompleksu można wywnioskować, że znajdowało się tu pokaźnych rozmiarów centrum logistyczne Wehrmachtu. . Brak jest danych osobowych o przebywających tam jeńcach i dokładnej liczbie tych osób. W trakcie budowy wybuchła epidemia tyfusu. W sumie w obozie zmarło na pewno około 300 jeńców (według zeznań świadków właśnie na tyfus), jednak dokładna liczba ofiar nie jest znana. Ciała zmarłych umieszczane były w dołach, a następnie zasypywane wapnem i ziemią. Te masowe mogiły znajdują się właśnie na terenie obecnego cmentarza wojennego. W wyniku zbliżania się frontu i Armii Czerwonej,  instalacje, budynki i magazyny, zostały wysadzone w powietrze przez wycofujących się Niemców, przez co pozostałości zostały rozrzucone po całej okolicy. Zalano również instalacje podziemne. Gdy będziemy eksplorowali okolice obozu i fabryki, uważajmy na wojenne pozostałości, które pomimo wielu akcji saperskich (unieszkodliwiono łącznie 16000 pocisków), wciąż odnajduje się w lesie. Po wojnie, tereny te przejęła Armia Radziecka, wywożąc pewnie pozostałości niemieckiej technologii i części fabrycznych. Po jej odejściu Sosnowice zamieszkali Polacy, wykorzystując pozostałe w całości budynki na cele mieszkalne. Przez wiele lat, nikt nie interesował się tym miejscem. Pierwsze upamiętnienie pracujących tam jeńców miało miejsce w roku 1987. Postawiono wówczas duży, betonowy obelisk. W kolejnych latach ustawiono trzy granitowe krzyże: katolicki, prawosławny i greckokatolicki, oraz 10 tablic pamiątkowych dedykowane : Holendrom, Włochom, Francuzom, Polakom, Rosjanom, Ukraińcom i Białorusinom. Teren ogrodzono drewnianym płotem, postawiono granitową tablicę z napisem: „CMENTARZ JEŃCÓW WOJENNYCH” oraz plan cmentarza i informację o obozie i cmentarzu. Równolegle rozpoczęto pracy archeologiczne, aby zdobyć jak najwięcej informacji o obozie. W 2016 roku, przeprowadzono modernizacją cmentarza wojennego w Sosnowicach. Przeniesiono istniejące tablice upamiętniające jeńców różnych narodowości  w nowe miejsce. Urządzono mogiły poprzez zamontowanie krawężników oraz wysypanie wyznaczonego terenu grysem. Postawiono także nowe tablice z nazwiskami zidentyfikowanych jeńców. Prace na cmentarzu jeńców wojennych w Sosnowicach, zostały sfinansowane przez Radę Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa w Warszawie, Wojewodę Zachodniopomorskiego oraz Gminę Golczewo.

Po zwiedzeniu pozostałości fabryki i obozu, oraz zadumie na cmentarzu wojennym, i pewnie po chwili odpoczynku, ruszamy dalej na szlak, żegnając się z drugowojenną historią tych ziem. Po około 500 metrach czerwony szlak rowerowy odchodzi od nas na południe. Wędrujemy dalej aż do granic rezerwatu przyrody "Golczewskie Uroczysko". Tutaj zobaczymy oznakowanie ścieżki dydaktycznej w kolorze czerwonym, mającą siedem przystanków, prowadzącej przez najpiękniejsze i najcenniejsze drzewostany (dęby, jawory, modrzewie świerki), oraz w okolicach leśnego jeziorka Żabie. Jego tafla jest porośnięta pięknie kwitnącymi chronionymi grzebieniami. Jezioro jest ostoją wielu gatunków dzikich ptaków , a na jego obrzeżu występują licznie rzadkie i chronione rośliny . Dalej znajduje się główna atrakcja   tego terenu Widłakowy Las: gesty dywan płożących się widłaków jałowcowych obejmujących obszar około 25 hektarów. Kobierzec widłaków jest bardzo gęsty. Widłaki porastają karpy wywrotów i płożą się po pniach drzew nawet do wysokości 30-45cm .

Za jeziorem Żabim, skręcamy w boczną drogę leśną, prowadzącą wzdłuż brzegów akwenu, w kierunku nasypu kolejowego (droga miejscami może być podmokła). Po jego obydwu stronach mamy znaki z wykrzyknikiem. Na tym odcinku musimy zwrócić uwagę na dość strome podejście na nasyp, torowisko - nie ma żadnej drogi przecinającej nasyp. Musimy iść na tzw. "szagę", kierując się dość mocno zagęszczonym oznakowaniem na odcinku około 100 metrów. Dochodzimy do drogi leśnej i wędrujemy na południe, po chwili po lewej  widzimy pomnik przyrody - Dąb Władych.  Rośnie na wzgórzu i jest ładnie widoczny ze szlaku. Nazwany na cześć byłego leśniczego, którego kochająca małżonka nazwała pieszczotliwie Władych. Drzewo ma około 400 lat, a jego obwód wynosi 502cm. Chociaż dąb jest synonimem siły i trwałości to nasz ,,sędziwy staruszek’’ nie oparł się nawałowi wiatrów i burz, które połamały prawie wszystkie jego konary pozostawiające zaledwie jedną żywą gałąź. Liczne dziuple w pniu drzewa oraz leżące wokół pnia złamane gałęzie stały się domem dla sów, kun, pożytecznych owadów, które bytując razem wcale sobie nie przeszkadzają.

Dochodzimy do małego jeziorka leśnego "Bagno pod Uniborzem", gdzie możemy przysiąść na brzegu i poobserwować przyrodę ... . Kierujemy się na południe. Czeka nas blisko 3,6 kilometrowa leśna wędrówka - po drodze przecinamy drogi wojewódzkie 108 i 106. Za tą drugą kierujemy się na zachód. Wpierw dochodzi do nas zielony szlak pieszy "Stepnicko-Rokicki" Wolin-Golczewo, następnie czerwony rowerowy "Leśny Szlak Golczewski", Czarnogłowy-Mechowo.  Wspólnym przebiegiem docieramy do śladów stacji Kłęby, po rozebranej kolejce wąskotorowej Gryfickiej Kolei Wąskotorowej. Była to linia Gryfice - Stepnica. Wychodzimy z lasu i docieramy do wsi Kłęby. Mijamy malownicze ruiny XIX wiecznego wiatraka holenderskiego z 1865 roku, który jest zabytkiem budownictwa przemysłowego. Zbudowany został z cegły ceramicznej (ściany), a fundament i cokół z ciosów kamiennych. Za wiatrakiem skręcamy w prawo i dochodzimy do miejsca odpoczynku/pola biwakowego nad jeziorem Szczucze. Stąd możemy podziwiać panoramę Golczewa, posilając się przy ognisku, a może skusicie się na biwak ? Tutaj również węzeł szlaków - spotykają się wszystkie przechodzące przez gminę Golczewo:

• Pieszy zielony "Stepnicko - Rokicki", Golczewo - Wolin
• Pieszy żółty "Dolinę Niemicy", Golczewo - Golczewo
• Pieszy czerwony "Przez Las Golczewski", Golczewo - Golczewo
• Rowerowy czerwony "Leśny Szlak Golczewski", Mechowo - Czarnogłowy
• Rowerowy zielony "Miejski Szlak Golczewski"

Stąd wszystkie szlaki, oprócz czerwonego rowerowego, który odbija za jeziorem w kierunku północno-zachodnim, prowadzą do Golczewa. My kierujemy się w prawo. Szlaki zielone:pieszy i rowerowy odbijają od nas. Wraz ze szlakiem żółtym, dochodzimy do ul. Stary tartak i skręcamy w lewo. Wędrując asfaltem ponownie skręcamy w lewo (ul. Turystyczna), mijamy po prawej ośrodek kempingowy i dochodzimy ponownie do jeziora Szczucze - wracają do nas szlaki zielone; rowerowy i pieszy. Skręcamy w prawo. Idziemy aleją spacerową z widokiem na jezioro. Docieramy do ładnie zagospodarowanej plaży miejskiej. Skręcamy w prawo - szlak rowerowy zielony dalej idzie dalej wzdłuż jeziora. Przechodzimy ulicę Szkolną i ulicą Ogrodową dochodzimy do skrzyżowania z Witosa. Skręcamy w lewo i na dworcu autobusowym w Golczewie nasz szlak kończy/rozpoczyna swój bieg. Dziękuję za wspólny spacer po Lesie Golczewskim.

SKALA TRUDNOŚCI PIESZA – 1
SKALA TRUDNOŚCI ROWER – 1
SKALA  TRUDNOŚCI NORDIC WALKING - 1

1 – łatwy bez utrudnień
2 – średni z miejscowymi utrudnieniami
3 – o utrudnionym przejściu/przejeździe

SPODOBAŁA CI SIĘ MOJA PRACA ?? SKORZYSTAŁEŚ Z MATERIAŁÓW ?? POSTAW MI KAWĘ - https://buycoffee.to/wiking-turystyka

Na pewno zmotywuje mnie do dalszej pracy. Często również kawka mi pomoże przy tworzeniu nowych i aktualizacji dotychczasowych danych. Do zobaczenia na Szlaku. W sezonie jesienno-zimowo-wiosennym, zapraszam na wspólne "Wyprawy z Wikingiem", podczas których wędrujemy po szlakach Województwa Zachodniopomorskiego i nie tylko.