P-Z-ZS-157, zielony, pętla Stare Bukowo, 1,1 + dojścia 1,3km

SPODOBAŁA CI SIĘ MOJA PRACA ?? SKORZYSTAŁEŚ Z MATERIAŁÓW ?? POSTAW MI KAWĘ - https://buycoffee.to/wiking-turystyka . Wspomóż utrzymanie domen, sklepu, serwera na dane ....

Materiały zamieszczone lub zakupione w serwisie można wykorzystywać na ogólnych zasadach wynikających z prawa autorskiego i praw pokrewnych, w tym majątkowych - Regulamin korzystania z danych umieszczonych w serwisie .Jeśli chcesz umieścić widżet z mapką na swojej stronie, skontaktuj się z nami. Przygotujemy kod do wklejenia i wyślemy na mejla.

1. NUMER SZLAKU W SERWISIE www.WedrujzNami.pl: P-Z-ZS-157
2. NUMER SZLAKU WG PTTK: brak
   
3. PRZEBIEG SZLAKU: Dolina Gręzińca mostek Jasia i Małgosi - mostek ogrodowy z fontanną - park krajobrazowy - relikty dworu Alt Buccholz - aleja grabowa - jaz na Gręzińcu - Podkowa - mostek Jasia i Małgosi (pętla główna). Dodatkowo dojście do Głazu Bukowskiego 0,2km, oraz dość do szlak z polany rekreacyjnej ul. Wkrzańska 1,1km.
   
4. NAZWA SZLAKU: Szlak Historyczny Po Starym Bukowie (Alt Buchholz)
   
5. POWIAT: Grodzki Szczecin
6. GMINA: Szczecin
7. NAWIERZCHNIE: bruk, drogi i ścieżki leśne
   
8. KOLOR: zielony trójkąt, na białym kwadracie
   
9. ROK POWSTANIA: 2024
10. ROK OSTATNIEGO ODNAWIANIA: 2024
    
11. ROK OSTATNIEGO MONITORINGU/POMIARU: 2024
12. DŁUGOŚĆ:  2,4 km (według GPS)
    
13. WAŻNE UWAGI: szlak o charakterze pętli + dwa dojścia. Na szlaki tablice historyczne. Opisy obiektów na szlaku - dr Marek Łuczak Pomorskie Towarzystwo Historyczne.
    
14. LINKI ZEWNĘTRZNE Visit Szczecin - https://visitszczecin.eu/pl/szlak-bukowo , Historyczny Szczecin - https://historyczny.szczecin.pl/alt-buchholz-stare-bukowo-kamien-bukowski/ . Do pełnego oznakowania brakuje jeszcze kilku tabliczek - czekamy na zezwolenie z Warszawy na ich umieszczenie.
    

SZLAK ZNAJDZIESZ NA NA NASZEJ MAPIE OGÓLNEJ ZNAKOWANYCH SZLAKÓW TURYSTYCZNYCH (zawsze aktualizowana pełna mapa)

Jeśli znasz szlak, a nie ma go w naszym rejestrze, prosimy o przesłanie pliku .gpx oraz kilku słów o szlaku, zdjęć, abyśmy stworzyli jego wizytówkę. A jak masz czas, zapraszamy do stworzenia opisu szlaku, według naszego systemu. Szlaki są dla wszystkich i musimy je promować wspólnie.

CHARAKTERYSTYKA SZLAKU

Szlak Historyczny Po Starym Bukowie, jest jednym z dwóch, które powstały w 2024 roku, ze środków Szczecińskiego Budżetu Obywatelskiego, połączonych żółtym szlakiem pieszym Gocławskim Celem szlaku, jest ukazanie walorów turystycznych, przyrodniczych i historycznych dawnego majątku Alt Buchholz (Stare Bukowo). Ten krótki szlak spacerowy, łączy przeszłość, z teraźniejszością. Wraz z istniejącym żółtym szlakiem pieszym, ukazuje piękno okolicy i idealnej na weekendowe i nie tylko spacery. Na pewno jest to również gratka dla poszukiwaczy starego Szczecina i śladów po atrakcyjnych miejscach rekreacyjnych, których przed wojną nie brakowało w okolicach Szczecina, a po wojnie zostały doszczętnie zniszczone. Na trasie szlaku umiejscowione są tablice historyczne, mapy turystyczne i drogowskazy (w budowie).

UWAGA. Szlak składa się z pętli głównej przy Mostku Jasia i Małgosi, dojście do Głazu Bukowskiego oraz dojścia z miejsca odpoczynku na ulicy Wkrzańskiej.

OPIS CAŁOŚCI SZLAKU

Do szlaku dojdziemy z dwóch stron:

• Od przystanku autobusowego Nehringa, kierując się drogowskazem i znakami żółtego szlaku pieszego.
• Od miejsca odpoczynku na ulicy Wkrzańskiej, kierując się drogowskazem i znakami zielonego szlaku spacerowego.

Początek/koniec biegu szlaku umiejscowiony jest na tablicy historycznej, na drugim jazie, przy stawach i mostkiem Jasia  i Małgosi. Umiejscowiony jest tutaj również węzeł szlaków turystycznych (zielony/żółty). Ruszamy na nasz historyczny spacer po zabytkowym założeniu folwarczno-parkowym Alt Buchholz. Należy pamiętać, że znajdujemy się na terenie prawnie chronionego użytku przyrodniczego Dolina Gręzińca. Rośnie tu wiele gatunków drzew, m.in. leszczyny, daglezje, jodły, głogi, graby, jawory, olsze, dęby, topole, kasztanowce. Można na tym obszarze podziwiać też leśne kwiaty – np. kokorycz, zawilce, jaskry, fiołki. Od czasu do czasu zobaczymy leśną zwierzynę, a w sezonie rozrodczym liczne płazy. Więc dbajmy o przyrodę

Nieopodal mostku, można zobaczyć ceglany pawilon rekreacyjny, związany z odpoczynkiem nad sztucznymi stawami. Przechodzimy przez mostek Jasia i  Małgosi, w miejscu drugiego jazu, spiętrzającego niegdyś wodę strumienia, celem utworzenia pierwszego ze stawów. Dolinką docieramy do betonowego mostku. Obok niego zobaczymy kilkumetrową nieckę. Gdy odsłonimy humus, zobaczymy betonową posadzkę. W tym miejscu znajdował się sztuczny staw zasilany spływającą wodą z parkową, ozdobną fontanną, zaś mostek, prowadził z parku krajobrazowego, do ogrodu kwiatowego. Przechodzimy przez mostek i wchodzimy na teren folwarcznego parku. Niestety przez wiele lat zaniedbań, jego formuła się zatarła. Ale, gdy się przyjrzymy, zobaczymy aleję, oraz nietypowe dla tego terenu drzewa i pnącza. 

Idąc za znakami dochodzimy do granicy założenia parkowego i skręcamy w lewo. Mijamy zniszczony budynek gospodarczy z późniejszego okresu. Po kilkunastu metrach, gdy spojrzymy w lewo (najlepiej wejść w las), zobaczymy kamienne fundamenty dawnego dworu. Umiejscowiony był najbliżej parku na linii wschód-zachód, a na południe, na zachodniej pierzei, znajdowały się budynki folwarczne. Dwór był parterową budowlą mieszkalną, z werandą. Podobnie jak zabudowania folwarku,  zbudowano go w latach 30-tych, XX wieku. Dochodzimy szlakiem do brukowanej alei. Jest do jedna z dwóch dróg dojazdowych, dochodząca od zachodu od drogi. Obecnie to ulica Ostoi-Zagóskiego. Zaś kiedyś łączyła Warszewo z Nowym Bukowem i Bukowem. Niestety droga jest obecnie mocna uszkodzona, przez kradzieże kamienia. Tutaj na chwilę łączymy się z żółtym szlakiem pieszym Gocławskim. Skręcamy w lewo. Mijamy fundamenty i rozrzucone cegły budynków gospodarczych. Dochodzimy do skrzyżowania. Widzimy malowniczą brukowaną drogę w alei drzew. Jest to główna droga dojazdowa od południa. Zatrzymujemy się przy tablicy historycznej. Na lewo od niej, znajdowała się zabudowana brama wjazdowa na dziedziniec folwarku Alt Buchholz. Warto zapoznać się z historią miejsca.

Pierwszy generalny dzierżawca okręgu Stettin, radca wojenny i domenalny Winkelmann, założył osadę Buchholz jako miejsce hodowli owiec i baranów przy folwarku Zabelsdorf (Niebuszewo). Teren, na którym zbudowano owczarnię, był przepięknym lasem pełnym potężnych buków. Teraz nie ma tutaj nawet jednego drzewa, lecz gleba, na której przez wieki jako jedyna roślina rosły buki, stała się lukratywna dla uprawianej obecnie w tym miejscu tej rośliny cukrodajnej, czyli buraka cukrowego. I tak rozpoczął się rozwój i rozbudowa folwarku. Rolnictwo, hodowla bydła, rozbudowa majątku przez kolejnych właścicieli. Z czasem został on podzielony. Jedna z części majątku rycerskiego Babelsdorf-Buchholz została od niego oddzielona i nadano jej nazwę Alt Buchholz, aby odróżnić go od kolnii Neu Buchholz. W 1885 roku, posiadał 1 budynek mieszkalny i dwa gospodarcze. Pola uprawne, łąki i bydło obsługiwało 20 mieszkających tu osób i pracowników. Rozpoczęto osuszanie podmokłych łąk, wycięto bukowy las i rozbudowę majątku. W szczytowym okresie, oprócz pól uprawnych obsługiwano 1700 sztuk baranów. Z czasem, po zmianach właścicieli, hodowano tu głownie krowy i świnie, skupiając się na uprawie rolnej. Jednak estetyka majątku, była równie ważna. W latach 30-tych XX wieku, powstaje zabudowa i ostatecznie zagospodarowanie terenu. Zbudowano nowe budynki, jak i rozbudowano istniejące. To wtedy powstał parterowy budynek mieszkalny (dwór), zaś po obu jego stronach, powstały duże zabudowania gospodarcze. W 1. połowie XX wieku, w folwarku funkcjonowała również mleczarnia. Właściciele majątku, wykorzystując naturalną rzeźbę terenu, rozbudowali w latach 30-tych XX wieku, park krajobrazowy umiejscowiony na północ od folwarku. Pierwotne założenie, powstało prawdopodobnie w  okolicy 1888 roku. Na zachód od majątku, znajdował się ogród kwiatowy, mający 4 sekcje, oraz wewnętrzne alejki, a także aleję biegnącą w stronę strumienia Gręziniec i mokradeł. W dolinie potoku zastawki i jazy spiętrzały wodę tworząc tu dwa małe stawy. W parku zbudowano betonowe fontanny oraz mostek. Park otoczyły z dwóch stron aleje wysadzane grabami (których pozostałości istnieją do dziś). Na południe od folwarku, przy stawie, wybudowano – założony na planie prostokąta - pawilon, wsparty na potężnych, żelbetowych filarach. W trakcie II wojny światowej zabudowania folwarku nie zostały zniszczone. Opuszczone rozebrano po wojnie na cegły. W sztucznym stawie hodowano przez pewien czas karpie. Z całego kompleksu ocalały do dziś jedynie fundamenty budynku mieszkalnego z kamieni narzutowych, betonowe fontanny, mostek a także mury oporowe i filary pawilonu nad stawem. Naprawdę sporo aktualizowanych informacji, znajdziecie na stronie Historycznego Szczecin - https://historyczny.szczecin.pl/alt-buchholz-stare-bukowo-kamien-bukowski/ .

I tak poznaliśmy historię majątku Alt Buchholz. Ruszamy za znakami szlaku na wschód. Widzimy drogowskaz i odbijamy na chwilę od szlaku w kierunku Głazu Bukowskiego. Poruszamy się gliniastą ścieżką. Po chwili jesteśmy w podmokłej niecce, gdzie dumnie stoi głaz. Ustawiono go w tym miejscu w 1936 roku, o czym świadczy wyryty napis na tyle głazu. Na froncie wyryto, stosowana wóczas niemiecką zdobną czcionką, sentencję z publikacji, którą napisał Johann Christoph Friedrich von Schiller - „Die Natur ist ein unendlich geteilter Gott” (w języku polskim: „Natura jest nieskończenie dzielącym się Bogiem”). Głaz Bukowski postawiono, by uczcić zjazd przyrodniczy. Wracamy na szlak tą samą drogą i skręcamy w prawo.

Po chwili, w lewo odchodzi od nas żółty szlak pieszy, który aleją grabową okrąża od północy, dawny ogród kwiatowy i schodzi do mostku Jasia i Małgosi. My kierujemy się za oznakowaniem naszego zielonego szlaku. Wchodzimy w aleję grabową, która okrąża od południa teren dawnego ogrodu. Na jego wschodniej granicy, zobaczymy fundamenty budowli (prawdopodobnie altany) z elementami prawdopodobnie wodociągu, oraz okrągłą studnią. Historyczną drogą folwarku, dochodzimy do jazu na strumieniu Gręziniec. Podobnie jak przy pozostałych jazach, zobaczymy tu dwie betonowe podstawy, nad którym było przejście zaś pod nim zastawka. Dzięki jazowi spiętrzano wodę w drugim stawie. Wędrujemy wzdłuż skarpy nad istniejącym tu kiedyś stawem. Mijamy tzw. Podkowę, czyli miejsce ogniskowe. Mijamy również stare daglezje, które nasadzono tu pewnie, na początku powstawania założenia folwarczno-parkowego.  Wchodzimy w Aleję Kasztanową i dochodzimy do żółtego szlaku pieszego Gocławskiego. Skręcamy w lewo i schodkami schodzimy do mostku Jasia i Małgosi. Tutaj na ławeczkach możemy odpocząć po spacerze, wsłuchując się w szum płynącego strumienia. Jeśli to jednak za mało, możemy powędrować żółtym szlakiem pieszym do Lasu Gocławskiego, gdzie czekają na Was kolejne historie - link niżej.

Dziękuję za wspólną, historyczną wędrówkę. Cieszę się że mieszkańcy wybrali właśnie ten projekt do realizacji w ramach Szczecińskiego Budżetu Obywatelskiego. Ale była to ciężka praca jego pomysłodawców; Wojciecha Kłodzińskiego, Arkadiusza Lisińskiego, który w 2023 wsparłem swoją osobą.

Na pochwałę zasługuje Pan Juliusz i Artur z kilkoma społecznikami, którzy uporządkowali ten teren, a nawet zbudowali własnymi siłami infrastrukturę w tym miejscu; wiatę, ławeczki, miejsce ogniskowe, mostek Jasia i Małgosi, zabezpieczyli kilka ścieżek oraz obiektów, jak i porządkują ten teren od wielu lat.

Na szlaku węzły z żółtym szlakiem pieszym Gocławskim - https://wedrujznami.pl/P-Y-ZS-041 . Umożliwia to nam spacery w różnych wariantach. Dojdziemy nim również do drugiego Szlaku Historycznego Po Lesie Gocławskim.

SKALA TRUDNOŚCI PIESZA – 2
SKALA TRUDNOŚCI ROWER – 3
SKALA  TRUDNOŚCI NORDIC WALKING - 3

1 – łatwy bez utrudnień
2 – średni z miejscowymi utrudnieniami
3 – o utrudnionym przejściu/przejeździe

SPODOBAŁA CI SIĘ MOJA PRACA ?? SKORZYSTAŁEŚ Z MATERIAŁÓW ?? POSTAW MI KAWĘ - https://buycoffee.to/wiking-turystyka

Na pewno zmotywuje mnie do dalszej pracy. Często również kawka mi pomoże przy tworzeniu nowych i aktualizacji dotychczasowych danych. Do zobaczenia na Szlaku. W sezonie jesienno-zimowo-wiosennym, zapraszam na wspólne "Wyprawy z Wikingiem", podczas których wędrujemy po szlakach Województwa Zachodniopomorskiego i nie tylko.