P-C-FSU-134, szlak pieszy czerwony, Lubniewice UG - Szosa Jarnatów węzeł szlaków, 9,8km

SPODOBAŁA CI SIĘ MOJA PRACA ?? SKORZYSTAŁEŚ Z MATERIAŁÓW ?? POSTAW MI KAWĘ - https://buycoffee.to/wiking-turystyka

Na pewno zmotywuje mnie do dalszej pracy. Często również kawka mi pomoże przy tworzeniu nowych i aktualizacji dotychczasowych danych. Do zobaczenia na Szlaku. W sezonie jesienno-zimowo-wiosennym, zapraszam na wspólne "Wyprawy z Wikingiem", podczas których wędrujemy po szlakach Województwa Zachodniopomorskiego i nie tylko.

1. NUMER SZLAKU W SERWISIE www.WedrujzNami.pl:  P-C-FSU-134
2. NUMER SZLAKU WG PTTK: LB-3014-c
3. PRZEBIEG SZLAKU: Lubniewice Urząd Miejski - Lubniewice Stary Zamek - jezioro Lubiąż - jezioro Krzywe - jezioro Karpnik - jezioro Lubiąż - jezioro Lubniewsko, szosa Jarnatów węzeł szlaków
   
4. NAZWA SZLAKU: Szlak Lubniewickich Jezior
   
5. POWIAT: Sulęciński
6. GMINA: Lubniewice
   
7. NAWIERZCHNIE: wszystkie rodzaje dróg
   
8. KOLOR: czerwony pasek, pomiędzy dwoma białymi w poziomie
9. ROK POWSTANIA: nieznany
   
10. ROK OSTATNIEGO ODNAWIANIA: 2023
11. ROK OSTATNIEGO MONITORINGU/POMIARU: 2023
    
12. DŁUGOŚĆ: 9,8 km (według pomiaru GPS) - ze względu na różne urządzenia pomiarowe, należy brać pod uwagę różnice w długości szlaku od 1 do 3%.
13. WAŻNE UWAGI: Szlak ma charakter liniowy. W 2023 roku, oznakowanie uznajemy za bardzo dobre. W Lubniewicach szlak jest oznakowany jednokierunkowo - w zależności od kierunku wędrówki, szlak prowadzi ulicą Jana Pawła II lub Osadników Polskich
    
14. LINKI ZEWNĘTRZNE:
    

SZLAK ZNAJDZIESZ NA NA NASZEJ MAPIE OGÓLNEJ ZNAKOWANYCH SZLAKÓW TURYSTYCZNYCH (zawsze aktualizowana pełna mapa)

Jeśli znasz szlak, a nie ma go w naszym rejestrze, prosimy o przesłanie pliku .gpx oraz kilku słów o szlaku, zdjęć, abyśmy stworzyli jego wizytówkę. A jak masz czas, zapraszamy do stworzenia opisu szlaku, według naszego systemu. Szlaki są dla wszystkich i musimy je promować wspólnie.

CHARAKTERYSTYKA SZLAKU

Lubniewice są typowym miasteczkiem letniskowym, położonym nad dwoma jeziorami; Lubiąż i Krajnik. Posiada bardzo rozbudowaną bazę noclegowo-żywieniową, kilka plaż i sporo atrakcji historycznych, w tym tak zwane; Stary i Nowy Zamek, Park Miłości, gotycki kościół i ciekawą, historyczną zabudowę małego miasteczka. Tu nie tylko można wypocząć nad jeziorem, ale i zaplanować wędrówki po okolicznych lasach, nad malowniczymi jeziorami. Sam szlak jest dość prosty i atrakcyjny krajobrazowo. W połączeniu z żółtym szlakiem pieszym, możemy zrobić 13 kilometrową pętlę. Idealnie nadaje się na krótką i rodzinną wycieczkę pieszą. Rowerzyści mają utrudnienie przy brzegach jeziora Krzywego. Ja przejechałem tam trzy razy i tylko w trzech miejscach, schodziłem z roweru na wykrotach i drzewach. Obecnie ten fragment został oczyszczony z powalonych drzew i oby tak było jak najdłużej.

Na szlaku węzły ze szlakami turystycznymi, umożliwiające przygotowanie wielu wariantów wędrówek:

1. Żółty pieszy E11, Słubice - Gościkowo
   
2. Czarny pieszy Wokół Jeziora Krajnik, Lubniewice Urząd Miejski - Lubniewice Stary Zamek
   
3. Niebieski pieszy, Lubniewice Urząd Miejski - Szosa Jarnatów węzeł szlaków
   
4. Zielony pieszy, Lubniewice Urząd Miejski - Lubniewice ośrodek jeździecki
   
5. Niebieski rowerowy, Osiecko - Jarnatów
   
6. Czerwony rowerowy, Lubniewice Urząd Miejski - Jarnatów
7. Międzynarodowy Szlak Rowerowy R1, Francja (Calais) - Belgia - Holandia - Niemcy - Polska (Słubice - Frombork) - Rosja - Litwa - Łotwa - Estonia - Rosja (Petersburg)
8. Lubuska Droga Świętego Jakuba, Murowana Goślina - Słubice
9. Szlak Dziedzictwa Kulturowego
10. Szlak Lubniewickich Legend

OPIS SZLAKU

Szlak rozpoczyna/kończy swój bieg na ul. Harcerskiej, nieopodal zabytkowego budynku Urzędu Miasta i Gminy w Lubniewicach - główny węzeł szlaków turystycznych. Wraz ze szlakami; zielonym i żółtym, ruszamy ulicą Jana Pawła II. Po drodze mijamy zabytkową zabudowę miasteczka, XV wieczny kościół z XIX wieczną wieżą. Dochodzimy do malowniczego placu Wolności, tworzącego mini rynek. Warto na nim zapoznać się z tablicami informacyjnymi. Idziemy dalej w kierunku kanału i dochodzimy do skrzyżowania z ulicą Osadników Polskich - tą ulicą prowadzi nasz szlak, gdybyśmy wędrowali w odwrotnym kierunku. Tutaj swój bieg rozpoczyna/kończy czarny szlak pieszy Wokół Jeziora Krajnik, odchodzący od nas ulicą Skwierzyńską.

Przed kanałem możemy zobaczyć kilka ciekawych obiektów. Pierwszym rzucającym się w oczy jest biały, zabytkowy budynek szachulcowy z XVIII wieku - jest w nim sklep z pamiątkami i księgarnia. Obok widzimy murek i wejście do Parku Miłości (polecam) i oczywiście niestety zaniedbany Stary Zamek, z końca XVIII wieku. Możemy sobie urozmaicić nasz szlak, przechodząc przez Park Miłości i następnie kładką, przez jezioro Lubiąż dotrzemy do naszego szlaku.

Jeśli jednak wybieram pierwotny przebieg, przechodzimy nad kanałem i skręcamy w lewo. Chwilę wędrujemy ulicą Gorzowską i skręcamy w Zamkową - szlaki piesze zielony i żółty idą dalej na północ. Dochodzimy do dawnej bramy wjazdowej na teren posiadłości von Waldow-Reitzensteinów - obecnie nazywanym pałacem Lubomirskich. Przed filarami skręcamy w lewo. Dochodzimy do jeziora Lubiąż. Od tego miejsca wędrujemy wzdłuż brzegu akwenu, z którego roztacza się widok na miasto Lubniewice. Mijamy kładkę prowadzącą do Parku Miłości, plaże z pomostami, restauracje, ośrodki wypoczynkowe i wypożyczalnie sprzętu wodnego. Wchodzimy w las. Docieramy do drogi pożarowej nr 42 i skręcamy w lewo. Dziurawym asfaltem docieramy do ośrodka wypoczynkowego Pod Basztą - nazwa od fajnej baszty z czerwonej cegły, na wzniesieniu. My wędrujemy dalej dojazdem pożarowym - droga szutrowa. Dochodzimy do dużego skrzyżowania i skręcamy w lewo. Po chwili jesteśmy nad jeziorem Krzywym. Czeka na nas malownicza ścieżka wzdłuż brzegu akwenu. To chyba najatrakcyjnieszy odcinek szlaku. W 2023 roku, została oczyszczona z powalonych przez wiatry i bobry drzew - zobaczymy na jak długo. Na północno-zachodnim krańcu jeziora odbijamy w prawo. Dochodzimy do skrzyżowania i skręcamy w lewo - na wprost ładny widok na leśne jezioro Karpnik.

Dalej wędrujemy dobrą drogą gruntową, pofałdowanym terenem leśnym, miejscami dość malowniczym. Ponownie dochodzimy do jeziora Lubiąż. Tutaj możemy zaplanować odpoczynek przy wiatach z ławostołami z widokiem na jezioro. Po odpoczynku ruszamy dalej na szlak. Po lewej piaszczyste wzniesienia, porośnięte lasem sosnowym. Latem w tym miejscu obozują harcerze z hufca ZHP Mosina i pewnie można skorzystać z tzw. Hoteliku pod własnym namiotem - informacje i kontakt. Po chwili dochodzimy do małego wiaduktu dawnej linii kolejowej 414a Rudnica - Kniazin, zbudowanej w 1912 roku. Przechodzimy pod nim i dochodzimy do szosy Lubniewice - Jarnatów. Tutaj na węźle szlaków turystycznych, nasz szlak kończy/rozpoczyna swój bieg. Dziękuję za wspólną wędrówkę.

Co dalej ?

Mamy kilka opcji dalszej wędrówki. Możemy wrócić żółtym szlakiem pieszym do Urzędu Miejskiego w Lubniewicach (około 3km). Wówczas nasza wycieczka piesza będzie miała około 13km i będzie miała formę pełnej pętli.

Możemy również ruszyć dalej niebieskim szlakiem pieszym wokół jeziora Lubniewsko, gdzie czekają na nas malownicze widoki na jezioro, leśne ostępy na wzgórzach, oraz cała masa malowniczych jarów i skałek. W okolicach Górskiego Młyna węzły z siecią sulęcińskich szlaków pieszych. Przy połączeniu czerwonego i niebieskiego szlaku, nasza wędrówka będzie miała około 25 kilometrów. Stan 03.2023 - szlak ma stare i wybrakowane oznakowanie.

OBIEKTY NA SZLAKU

Lubniewice. Dzięki położeniu na przesmyku pomiędzy dwoma jeziorami; Krajnik i Lubiąż, mają ciekawą wydłużoną zabudowę. Jest historycznym miastem, ze średniowiecznymi korzeniami. Pierwsza wzmianka pochodzi z 1287 roku z dokumentów księcia Przemysława II. Następnie znajduje sie jako osada miejska Księstwa Głogowskiego w 1322 roku. W XVII wieku osiedlili się tutaj Bracia Polscy, wygnani w Rzeczypospolitej. W XVIII wieku nie uniknęło zniszczeń podczas wojny rosyjsko-pruskiej. Pierwsze prawa miejskie miasto uzyskało w 1808 roku. Jednak po wojnie, w 1945 roku stała się ponownie wsią. Dzięki staraniom mieszkańców prawa miejskie przywrócono w 1994 roku. Do najciekawszych atrakcji należą:

• Stary Zamek w Lubniewicach, to neoklasycystyczny pałac z końca XVIII wieku, z zespołem pałacowym. Zamek wspominany był w źródłach już w XIV wieku, jako siedziba właściciela Lubniewic - rodu von Waldow. W XVI wieku mówią o dwóch dworach; Czerwonym i Białym. Obecny tzw. Stary Zamek, zbudowano w 1793 roku, w miejscu Czerwonego Dworu w stylu klasycystycznym. Należał do połączonych rodzin von Waldow i von Reitzenstein. Po zniszczeniach, w 1846 rok został rozbudowany. Po wojnie mieściła się w nim szkoła , a następnie ośrodek wypoczynkowy. Wówczas utracił sporo, ze swojego XIX wiecznego uroku, gdy przebudowano jego wnętrze. Przez wiele lat pozostawał w dzierżawie, nieużytkowany i nieremontowany, stopniowo niszczał. Nowy właściciel – „Centrum Zamek” rozpoczął remont, który objął wymianę pokrycia dachowego i remont części elewacji. Obecnie prace remontowe są wstrzymane. Wokół pałacu umiejscowiony jest park przypałacowy - część stanowi obecnie Park Miłości. Zachowała się również stajnia, altana i bażanciarnia.
• Zespół pałacowo - folwarczny, Nowy Zamek w Lubniewicach. Położony nad brzegiem jeziora Lubiąż, w otoczeniu rozległego parku krajobrazowego, reprezentuje neorenesansową architekturę rezydencjalną, o dobrze zachowanym wystroju i wyposażeniu wnętrz. Pałac nazywany jest Nowym Zamkiem, w odróżnieniu do starszej siedziby właścicieli tutejszego majątku, określanej mianem Starego Zamku. Został wzniesiony w latach 1909-1911, dla ówczesnego właściciela okolicznych dóbr – Carla Friedricha Ernsta Edwarda von Waldow-Reitzenstein. Do dnia dzisiejszego zapiera dech w piersiach swoją bryłą z wieżą widokową oraz zdobieniami na budynku. Obecnie nazywany Pałacem Lubomirskich, ale nad wejściem głównym, w ryzalicie, znajdziemy kartusz z herbem rodu von Waldow i datą „1909” w zworniku. W dużej części, zachowało się pierwotne wnętrze pałacu, w tym sztukaterie i boazerie w jadalniach, kominki, piece, antyczne meble w bibliotece i sali łowieckiej, glazura i terakota w łaźni tureckiej, a także okładziny marmurowe, freski i złocenia w innych pokojach oraz dwukondygnacyjna drewniana klatka schodowa i winda kuchenna. Po wojnie przed obecnym właścicielem pałacu, zarządzali nimi; władze samorządowe umieszczając w nim szkołę z internatem, potem był ośrodkiem wczasowym, następnie od gminy Lubniewice wydzierżawił go niemiecki przedsiębiorca, następnie kupiło Towarzystwo Ubezpieczeniowe Warta, od niego kupił Jan Kulczyk, potem firma Ireny Eris. I obecnie "książe" Jan Lubomirski - Lanckoroński, z Fundacją Książąt Lubomirskich. Od lata 2020 roku, pałac udostępniony jest do zwiedzania po wcześniejszym uzgodnieniu terminu. Po za tym teren jest ogrodzony i zamknięty. Z założenia folwarcznego zostały; budynki przy ulicy Zamkowej, bażanciarnia, kordegarda, budynek bramny i oczywiści XIX wieczny park krajobrazowy.
• Kościół pw. Świętej Matki Bożej Różańcowej. Do 1945 roku mieścił się w nim zbór ewangelicki. Można go podzielić na dwie części. Starsza zbudowana została w XV wieku, w stylu gotyckim. Świątynia cechuje się gotyckim detalem architektonicznym, zróżnicowaną bryłą oraz regularnymi proporcjami. Wnętrze kościoła przykryte jest sklepieniami krzyżowo- żebrowymi, wspartymi na dwóch rzędach ośmiobocznych filarów. W nawach bocznych zachowały się oryginalne, piętnastowieczne sklepienia. W skład wyposażenia kościoła wchodzi: barokowy ołtarz z koń. XVII w., ambona, chrzcielnica, gotyckie rzeźby św. Katarzyny i św. Barbary oraz dzwon na wieży z 1646 roku, oraz nagrobek rodziny Wolframa z 1814 roku- właściciela młyna.. Druga część, to zbudowana w 1882 roku neogotycka, murowana wieża, postawiona w miejscu zbudowanej w 1612 roku drewnianej wieży. Kościół otoczono murem kamiennym z bramą. Wokół niego znajdował się również cmentarz przykościelny.
• Park Miłości im. dr. Michaliny Wisłockiej. Lubniewice otoczone są przez piękne lasy. W samym miasteczku również można znaleźć sporo zieleni. Warto odwiedzić położony nad jeziorem Lubiąż XIX wieczny park miejski, nazywany Parkiem Miłości im. dr. Michaliny Wisłockiej. Spacerując alejkami, zwróćcie uwagę na ciekawe rzeźby nawiązujące do patronki parku. Z punktu widokowego nad wąwozem, możemy podziwiać tzw. Stary Zamek. Znajduje się tam również mostek miłości z ogromną ilością kłódek.
• Chałupa mieszkalna, wzniesiona w konstrukcji ryglowej (szachulcowej) pod koniec XVIII, lub na początku XIX wieku. Budowla została założona na planie prostokąta i nakryta wysokim dachem czterospadowym. Wewnątrz znajdowała się tzw. „czarna kuchnia” , niestety nie zachowała się do czasów obecnych. Pod koniec XIX wieku chatę przebudowano, przemurowane zostały częściowo ściany obwodowe. W latach 80-tych XX wieku budynek poddano rewitalizacji, po czym adoptowano go na cele kulturalne. Obecnie mieści się w nim prywatna księgarnia i sklep z pamiątkami.
• Układ urbanistyczny Lubniewic. Charakterystyczny, z powodu zbudowania miasta na przesmyku, pomiędzy dwoma jeziorami. Całość wybudowana wzdłuż dwóch głównych, równoległych do siebie ulic. Zachowana została zabudowa z XIX i początku XX wieku, z rynkiem - obecnie Plac Wolności, gmach Urzędu Miejskiego, budynek plebani, budynek pocztowy i szereg zabytkowych kamieniczek.
• Dawna szkoła ob. ratusz - siedziba Urzędu Miejskiego, Lubniewice, to murowany z cegły dwukondygnacyjny budynek z pocz. XX w. nakryty naczółkowym dachem, z wieżyczką zegarową w dachu, na osi siedmioosiowej fasady. Ściany przeprute obszernym, trójdzielnymi oknami zamkniętymi łukiem odcinkowym. Kondygnacje rozdzielone gzymsem i ceglanym fryzem o tynkowanych płycinach. Nad oknami piętra gzyms nadokienny konturujący łuki okienne; pole nadokienne - do płaskiego tynkowanego fryzu na ceglanych kroksztynach - tynkowane. Wieżyczka na rzucie kwadratu, nakryta namiotowym dachem z wysuniętym okapem, w dolnej części ściany fasadowej poprzedzona trójkątnym szczytem ujętym w sterczyny, zwieńczonym sterczyną z tarczą zegara. Wnętrze szczytu tynkowane, z biforium, pod którym szeroki ażurowy fryz ceglany.
• Baszta. Zbudowano ją na wzniesieniu na jednym z cypli jeziora Lubiąż na przełomie XIX i XX wieku. Przed wojną pełniła rolę wieży widokowej, na jezioro i miasto - nie było przy niej lasu. Obecnie znajduje się na ternie prywatnego ośrodka wypoczynkowego Pod Basztą.
  

SKALA TRUDNOŚCI PIESZA –1
SKALA TRUDNOŚCI ROWER – 2
SKALA  TRUDNOŚCI NORDIC WALKING - 2

1 – łatwy bez utrudnień
2 – średni z miejscowymi utrudnieniami
3 – o utrudnionym przejściu/przejeździe

SPODOBAŁA CI SIĘ MOJA PRACA ?? SKORZYSTAŁEŚ Z MATERIAŁÓW ?? POSTAW MI KAWĘ - https://buycoffee.to/wiking-turystyka

Na pewno zmotywuje mnie do dalszej pracy. Często również kawka mi pomoże przy tworzeniu nowych i aktualizacji dotychczasowych danych. Do zobaczenia na Szlaku. W sezonie jesienno-zimowo-wiosennym, zapraszam na wspólne "Wyprawy z Wikingiem", podczas których wędrujemy po szlakach Województwa Zachodniopomorskiego i nie tylko.