P-Z-ZGY-109, szlak pieszy zielony Liwiej Łuży, Niechorze - Niechorze, 9,8km

SPODOBAŁA CI SIĘ MOJA PRACA ?? SKORZYSTAŁEŚ Z MATERIAŁÓW ?? POSTAW MI KAWĘ - https://buycoffee.to/wiking-turystyka . Wspomóż utrzymanie domen, sklepu, serwera na dane ....

Materiały zamieszczone lub zakupione w serwisie można wykorzystywać na ogólnych zasadach wynikających z prawa autorskiego i praw pokrewnych, w tym majątkowych - Regulamin korzystania z danych umieszczonych w serwisie .Jeśli chcesz umieścić widżet z mapką na swojej stronie, skontaktuj się z nami. Przygotujemy kod do wklejenia i wyślemy na mejla.

1. NUMER SZLAKU W SERWISIE www.WedrujzNami.pl:  P-Z-ZGY-109
2. NUMER SZLAKU WG PTTK: 
3. PRZEBIEG SZLAKU: Niechorze - Skalno - Pogorzelica - Niechorze
   
4. NAZWA SZLAKU: Wokół Liwiej Łuży
   
5. POWIAT: Gryficki
   
6. GMINA: Rewal, Karnice
   
7. NAWIERZCHNIE: drogi asfaltowe, bruk, utwardzone i gruntowe, ścieżki i bezdroża
   
8. KOLOR: zielony pasek, pomiędzy dwoma  białymi w poziomie
9. ROK POWSTANIA: 1998
   
10. ROK OSTATNIEGO ODNAWIANIA: 2013
    
11. ROK OSTATNIEGO MONITORINGU/POMIARU: 2013
12. DŁUGOŚĆ: 9,8 km (według pomiaru GPS)
13. WAŻNE UWAGI: szlak o charakterze pętli, oznakowanie dwustronne. W 2023 roku oznakowanie oceniamy jako niedostateczne. Szlak wymaga pilnej renowacji.
    

SZLAK ZNAJDZIESZ NA NA NASZEJ MAPIE OGÓLNEJ ZNAKOWANYCH SZLAKÓW TURYSTYCZNYCH (zawsze aktualizowana pełna mapa)

Jeśli znasz szlak, a nie ma go w naszym rejestrze, prosimy o przesłanie pliku .gpx oraz kilku słów o szlaku, zdjęć, abyśmy stworzyli jego wizytówkę. A jak masz czas, zapraszamy do stworzenia opisu szlaku, według naszego systemu. Szlaki są dla wszystkich i musimy je promować wspólnie.

CHARAKTERYSTYKA SZLAKU

Szlak poprowadzono wokół przybrzeżnego jeziora Liwia Łuża – bardzo płytkiego (max. głębokość 1,7m) powstałe na skutek odcięcia mierzeją dawnej zatoki od morza. Poziom wody w jeziorze, który waha się w granicach 0,3-0,4 m rocznie, zależy od dopływu wody z kanałów oraz rowów melioracyjnych, odwadniających kompleksy torfowisk na zachód, południe i wschód od rezerwatu. Na obszarze wsi przylegającym do jeziora, w starszej części, można spotkać dawne zagrody i kamieniczki rybackie z XVIII i XIX wieku z ozdobnymi bramami wjazdowymi. Największym zabytkiem miejscowości jest zespół latarni morskiej wybudowany w latach 1863-66. Do zespołu prócz latarni, zaliczany jest także dom latarników, dwa budynki gospodarcze, a także ogród z murowanym ogrodzeniem i furtami. W Niechorzu znajduje się dworzec Gryfickiej Kolei Wąskotorowej z przełomu XIX/XX wieku. Przy ul. Środkowej 7 mieści się zabytkowa zagroda z przełomu XVIII/XIX wieku^. W małym niechorskim parku znajduje się głaz z tablicą upamiętniającą 27. rocznicę zdobycia Niechorza podczas II wojny światowej. Nie można również zapomnieć o Muzeum Rybołówstwa. Na trasie wiele węzłów z pozostałymi szlakami turystycznymi, dzięki czemu możemy dowolnie zmienić naszą wycieczkę. Gmina Rewal, to bardzo dobrze rozwinięta baza noclegowo-żywieniowa, oraz transportowa, co daje nam idealny punkt wypadowy na okoliczne szlaki. Życzę udanego pobytu na Ziemi Rewalskiej.

Na szlaku węzły ze szlakami:

• Czerwony pieszy E-9, im. Czesława Piskorskiego, Świnoujście - Złakowo wiadukt
  
• Czarny pieszy Szlak Historyczny Pobrzeża Rewalskiego, Pobierowo - Pogorzelica
  
• Zielony rowerowy Wokół Liwiej Łuży, pętla Niechorze
• Niebieski rowerowy Gminy Rewal, Pobierowo - Pogorzelica

OPIS SZLAKU

Szlak rozpoczyna/konczy bieg w Niechorzu, przy zabytkowym budynku dworca Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej (niestety zaniedbany) z zabytkowym peronem i dworcu autobusowym. W tym miejscu znajduje się również główny węzeł szlaków pieszych i rowerowych. Warto również rzucić okiem na kilka zabytkowych budynków gospodarczych i chat. Ruszamy za znakami naszego szlaku, oraz pieszego czerwonego i rowerowego zielonego, na zachód. Po chwili skręcamy w ulicę Trzebiatowską i przechodzimy przez linię kolejki wąskotorowej. Kierujemy na południe brukowaną, przechodzącą w gruntową ulicą Łąkową. Po drodze odchodzi od nas szlak czerwony pieszy. Miejscami wyboistą drogą, docieramy do mostu na kanale Lądkowskim. Mijamy przepompownię i wędrujemy wzdłuż południowego brzegu jeziora Liwia Łuża, po drodze wiele widoków na akwen. Przechodzimy przez Strugę Sadlno i wchodzimy do Skalna (w Skalnie warto zobaczyć pomnik pomordowanych żołnierzy polskich, w 1945r.). Na skrzyżowaniu odchodzi od nas szlak rowerowy zielony (możemy z niego skorzystać, aby uniknąć trudnego odcinka szlaku pieszego), zaś my wchodzimy w dość słabej jakości, drogę gruntową. Okrążamy Liwią Łużę od wschodu. Po dojściu do terenów leśnych, wchodzimy w słabo zarysowaną i zarastającą ścieżkę gruntową. Musimy uważać aby nie zejść ze szlaku. Po drodze mamy kanał, na którym rolę mostku, pełnią położone pniaki i gałęzie. Dochodzimy do wieży GSM. Tutaj skręcamy w prawo i drogą gruntową dochodzimy do przejazdu kolejowego w Pogorzelicy. Wchodzimy w ulicę Słoneczną, mijając po prawej stację rewalskiej wąskotorówki. Na skrzyżowaniu z Wojska Polskiego, skręcamy w lewo. Maszerujemy główną ulicę wsi. Na rozwidleniu, wchodzimy w Rzeczną i dochodzimy do jazu na kanale Liwskie Ujście (granica Pogorzelicy i Niechorza). Są to automatyczne wrota, regulujące przepływ wody z i do jeziora Liwia Łuża. Przechodzimy i idziemy chwilę nadmorskim lasem. Przy zejściu na plażę, skręcamy w lewo i ulicą Wschodnią schodzimy do głównej ulicy Niechorza - Alei Bursztynowej. Skręcamy w prawo. Mijamy Muzeum Rybołóstwa Morskiego z ciekawymi wystawami i eksponatami rybackimi oraz marynistycznymi - warto odwiedzić. Po chwili docieramy do końca/początku szlaku w Niechorzu.

OBIEKTY NA SZLAKU

POMÓŻ MI STWORZYĆ OPIS OBIEKTÓW NA SZLAKU

Skalno - pomnik. Stojący na łące obelisk upamiętnia śmierć polskich jeńców wojennych z kampanii wrześniowej.  Wycofujący się z frontu Niemcy, rozstrzelali na polach Skalna, 19 polskich żołnierzy. Niestety dotarcie jest trudne, gdyż pamiątka, znajduje się na otoczonej drutem kolczastym, prywatnym polu/łące.

Niechorze (do 1945 niem. Horst, Ostseebad Horst; od 1945 początkowo Gniezdzino, a następnie Horzewo. Dzisiejsze Niechorze w czasach niemieckich stanowiły tak naprawdę dwie osobne miejscowości - Klein Horst, czyli Małe Gniazdo, położona nad morzem osada rybacka, oraz Gross Horst, czyli Duże Gniazdo, wieś rolnicza. Na początku Niechorze było typową wsią rybacką. Jego charakterystyczną dominantą widokową jest wybudowana w 1866 roku latarnia morska. Rozwój wsi jako kąpieliska datuje się od XIX wieku, ale jego prawdziwy rozkwit zaczął się w 1870 roku, gdy stał się znaną miejscowością wypoczynkową z kąpielami medycznymi. Gdy w 1896 roku otwarto linię wąskotorową Gryfice - Niechorze i w 1913 roku Niechorze - Trzebiatów, wieś stała się jeszcze bardziej popularna. W czasie II Wojny Światowej Niechorze zostało objęte działaniami 1 Frontu Białoruskiego. Zamknięto tu w kotle oddziały SS. Ostatecznie dnia 12.03.1945 roku, Niechorze zdobyły pododdziały Armii Czerwonej oraz polskie; 2 Warszawskiej DP i 13 Pułku Artylerii Pancernej. Oprócz wsi, zniszczenia wojenne dosięgły również latarni morskiej. Co warto zwiedzić ?

1. Na obszarze przylegającym do jeziora, w starszej części wsi, można spotkać zabytkowe zagrody i kamieniczki rybackie z XVIII i XIX wieku, z ozdobnymi bramami wjazdowymi. Przy ulicy Środkowej 7, mieści się zabytkowa zagroda z przełomu XVIII/XIX wieku. Zabytkowa zagroda rolnicza w Niechorzu znajduje się przy ulicy Ludnej 2. Jest to przykład gospodarstwa agrarnego z przełomu XVIII oraz XIX wieku. Zabudowę tworzy zamknięty czworobok, do którego prowadziły spore, drewniane wrota. W skład kompleksu wchodzi spichlerz, obora, chlew i stajnia oraz część mieszkalna, zajmująca jedno ze skrzydeł zagrody. Budynek tworzy typowa dla XVIII-wiecznych zagród konstrukcja ścian. Składają się na nią drewniane rygle, pomiędzy którymi przestrzeń wypełniana była głównie słomą oraz gliną tzw szachulec. W późniejszym czasie partie między belkami wzmocniła cegła.
2. Największym zabytkiem miejscowości jest zespół latarni morskiej wybudowany w latach 1863-1866, uszkodzony w 1945 roku, odbudowany w 1948 roku. Do zespołu prócz latarni, zaliczane są także domy latarników, dwa budynki gospodarcze, a także ogród z murowanym ogrodzeniem i furtkami. Przy wejściu do latarni znajduje się kilkudziesięcioletni ogród, w którym rosną potężne 2-metrowe żywopłoty.   Mierzy 45 m wysokości i zasięgiem światła do 20 mil morskich. Jest to druga pod względem wielkości latarnia nad Bałtykiem. Budynek wykonano z licowanej cegły. W dolnej partii podstawa przyjmuje formę prostokąta, z kolei powyżej przybudówek ma kształt ośmiokąta. Wieża na narożnikach posiada wysunięte lizeny, a płaszczyzny pomiędzy nimi zostały wyłożone jasnożółtą cegłą. Na wysokości 37 metrów usytuowano taras widokowy. Zwieńczeniem latarni jest laterna przykryta kopulastym dachem. Początkowo, źródłem światła latarni był olej rzepakowy, którego zużywano do 1500 kilogramów rocznie. W czasie II wojny światowej częściowo została zniszczona.  Pocisk artyleryjski uszkodził układ optyczny. Wycofujący się Niemcy, założyli w budynku osiem min, które udało się odnaleźć i tym samym uchronić obiekt przed zniszczeniem. W 1948 roku odbudowano aparaturę optyczną, z kolei w roku 2000 dokonano generalnego remontu całego zespołu Klifowy brzeg zabezpieczono przed podmyciem betonowymi opaskami. Jest udostępniona do zwiedzania, a z jej szczytu można podziwiać piękny widok na morze i okolicę, jednak aby móc podziwiać te widoki, trzeba pokonać 210 schodów.
3. W Niechorzu znajduje się zabytkowy dworzec Gryfickiej Kolei Wąskotorowej z przełomu XIX/XX wieku. Położony w Niechorzu, pomiędzy morzem a jeziorem Liwia Łuża, zabytkowy Dworzec Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej, po raz pierwszy oddano do użytku 1 maja 1913 roku, kiedy Niechorze wzbogaciło się o połączenie z Trzebiatowem przez Pogorzelicę. Walący się budynek stacji wyremontowano generalnie w 2014 roku, podczas modernizacji całej linii rewalskiej Wąskotorówki.
4. Motylarnia pod Latarnią Morską Niechorze to miejsce swobodnie latających motyli egzotycznych dostępnych na wyciągnięcie ręki! W Niechorskiej Motylarni spotkać można około 40 gatunków motyli pochodzących z Azji, Ameryki Południowej czy Afryki. U nas deszcz na głowę nie pada, a tropikalna aura gwarantowana, więc ubierz się lekko i kolorowo, a być może motyl przysiądzie właśnie na Twoim ramieniu.
5. Muzeum Rybołówstwa Morskiego w Niechorzu to miejsce, w którym można przenieść się na łódź rybacką podczas połowu, zastawić sieci rybackie, czy dowiedzieć się co zrobić, gdy złapie się bałtyckie srebro. Muzeum powstało z inicjatywy lokalnej ludności i byłego rybaka - Henryka Gmyrka, a jego drzwi otworzyły się dla zwiedzających po raz pierwszy 11 czerwca 1994 roku. Początkowo ekspozycje składały się z eksponatów ze zbiorów Szkoły Podstawowej w Niechorzu i darów ludzi. Były to przede wszystkim narzędzia połowowe, łodzie, okazy ryb, dokumenty i fotografie. Z upływem czasu, zbiory powiększały się, a muzeum rozwijało, nawiązując kontakt z innymi placówkami i rozpoczynając działalność edukacyjną. Obecnie najcenniejszymi eksponatami są: oktant, wyłowiony przypadkiem podczas połowu przez miejscowego rybaka, włok - niezwykła sieć rybacka, koleń, czyli rekin bałtycki. Całość umieszczono w 3 salach wystawowych. w obrębie których wyeksponowano m.in.: żelazne kotwice, więcierze, kute ościenie, różnorodne haczyki, sieci, kosze do transportu ryb czy np. sadz do ich przechowywania nazywany potocznie przez miejscową ludność „kiblem”. W terenie otaczającym muzeum osadzone są eksponaty w postaci drewnianych łodzi rybackich, które placówka otrzymała w darze od lokalnych rybaków. Muzeum, organizuje też lekcje muzealne, warsztaty i zajęcia edukacyjne dla dzieci i młodzieży. Jednocześnie znajduje się tutaj Punkt Informacji Turystycznej.
6. Atrakcją stworzoną w 2015 roku, jest Muzeum Figur Woskowych, zorganizowane na wzór najsłynniejszej wystawy podobizn znanych postaci, wykonanych z wosku - Muzeum Madame Tussaud. Zadziwia i jednocześnie zachwyca wszystkich. Spotkać tu się można zarówno z postaciami historycznymi, bohaterami filmów, celebrytami, gwiazdami showbiznesu, jak i politykami i wieloma innymi. Goście Muzeum zobaczą na przykład na własne oczy Micka Jaggera, Leonarda da Vinci, Gandalfa, Jacka Sparrowa, Roosvelta, Churchilla, Lady Gagę, Shreka czy Harrego Pottera. Jak widać zatem, stacjonuje tu cała śmietanka znanych postaci, zarówno tych realnych, jak i fikcyjnych, których jest jednak znacznie więcej niż te wymienione. Dodatkową, niezwykle ciekawą atrakcją są także obrazy 3D, porywające zwiedzających do całkiem innego świata iluzji. Muzeum Figur Woskowych w Niechorzu to fantastyczna atrakcja dla dzieci i dorosłych. Wizyta tutaj to niezapomniane przeżycie zarówno dla dorosłych jak i dla dzieci, przenoszące wszystkich do świata bajek, filmów, showbiznesu, historii, muzyki czy magii. Muzeum znajduje się tuż obok Latarni Morskiej, w sali nad restauracją Shark.
7. W niechorskim Parku Miniatur Latarni, modele wykonano w dziesięciokrotnym pomniejszeniu. Każdy z nich jest pełen drobnych detali, a spacer z przewodnikiem umożliwia poznanie szeregu historycznych ciekawostek, związanych z oryginałami poszczególnych konstrukcji. Są tutaj wszystkie polskie latarnie - również te stojące przy polarnych stacjach badawczych naszych naukowców. Wieże ułatwiające nawigację marynarzom to nie jedyne obiekty. W Niechorzu można obejrzeć także model ORP Orzeł, odtworzony kołobrzeski ratusz, replikę armaty na Helu, prawdziwej wielkości rekonstrukcję średniowiecznej blizy (kaszubska “latarnia dźwigowa”) czy miniaturową wersję Nadmorskiej Kolejki Wąskotorowej. Co jakiś czas w parku pojawiają się nowe modele.
8. Drewniany XIX wieczny wiatrak tzw. koźlak, przywieziony nad morze w 2014 roku,  z Orkowa w powiecie śremskim. Na jednym z elementów wiatraka jest wyryty rok 1848.Najważniejsza część wiatraka, czyli koła zębate, wał, przeniesienie napędu, żarna oraz łopatki są oryginałami i zostały ponownie zamontowane. Nowe są skrzydła wiatraka, do których przymocowane będę drewniane listwy zwiększające ich powierzchnię. Koźlak to najstarsza konstrukcja wiatraka, która wsparta jest na specjalnym drewnianym „rusztowaniu” zwanym kozłem, mocno przytwierdzonym do podłoża. Za pomocą dyszla młynarz obracał wiatrakiem w kierunku wiatru, czyli całą drewnianą konstrukcją. Tak też będzie w Niechorzu. Mówiąc wprost: cała konstrukcja będzie obracana wzdłuż własnej osi. Warto przypomnieć, że w tym samym miejscu koło latarni morskiej stał przed wojną podobny wiatrak, który uległ zniszczeniu. Po wojnie było w Polsce ok. 7 tys. takich obiektów. Dziś ostały się nieliczne. Mamy nadzieję, że właścicielowi uda się zrealizować dalsze zamiary, czyli utworzenie parku etnograficznego.

Pogorzelicę tworzą dwie dawne osady, przed 1945 rokiem noszące nazwy;     Neu-Eiersberg – nadmorska, w pobliżu kanału Liwia Łuża, pierwsi wczasowicze przyjechali tu po I wojnie światowej oraz Fischerkaten – leżąca w głębi lądu, przy stacji Gryfickiej Kolei Wąskotorowej oraz jeziorze Konarzewo. Po 1945 wieś początkowo nosiła nazwę Rybaki. W 1947 ustalono urzędowo nazwę Pogorzelica. Komisja Ustalania Nazw Miejscowości przyjmując nazwę nawiązała do wyrazu „pogorzel”, czyli miejsca wypalonego, zniszczonego wskutek pożaru. We wsi znajduje się zabytkowy dworzec Gryfickiej. Kolei Wąskotorowej z przełomu XIX/XX wieku. Linia została uruchomiona 1 maja 1913 roku. Budynek stacji zbudowano na obszarze dawnej wsi (niem.) Fischerkathen obejmującej rejon obecnych ulic Spokojnej i Leśnej.

Gryficka Kolej Wąskotorowa (Gryficka Kolej Dojazdowa) została uruchomiona 1 lipca 1896r. jako Greifenberger Kleinbahn. Pierwsza linia kolejki prowadziła z Gryfic do Niechorza. Kolejny odcinek został otwarty w 1912r. i prowadził z Niechorza do Mrzeżyna. Rok później (1913r.) oddano do użytku linię z Niechorza do Trzebiatowa. Kolejka zatrzymywała się na stacjach w miastach: Trzęsacz, Rewal, Śliwin, Duże Niechorze (dworzec towarowy), Niechorze Kąpielisko, Niechorze Liebelose, Pogorzelica. Atutem nie do przecenienia było połączenie kolejki z innymi  liniami  kolejowymi, dzięki czemu możliwy był przyjazd nad polskie morze nawet z Berlina! Ówcześnie zajmowało to około 6-8 godzin. Po II Wojnie Światowej właścicielem Gryfickiej Kolejki stało PKP. W 1999r. Polskie Koleje Państwowe uznały ją za nierentowną i zamknęły. Torowisko do Mrzeżyna rozebrano - obecnie prowadzą nią trasy i szlaki turystyczne. Po kilkuletniej przerwie, spalinowa ciuchcia jeździła jeszcze w sezonie letnim z Gryfic do Niechorza, skąd obsługiwała linię do Pogorzelicy. Następnie została zamknięta całkowicie na całym odcinku. Od 2011 roku linia przeszła pod zarząd Gminy Rewal. Rozpoczęto jej modernizację. Na terenie Gminy Rewal wymieniono torowiska, zbudowano kilka nowych dworców, zaś niektóre zabytkowe poddano renowacji. Obecnie obsługuje turystów pod nazwą Nadmorska Kolej Wąskotorowa, zmodernizowanym zabytkowym taborem na trasach Gryfice-Pogorzelica, oraz Niechorze-Pogorzelica. Jest to super atrakcja turystyczna, z ładnymi widokami, łącząca atrakcje turystyczne. Nie wiadomo, czy kiedykolwiek uda się przedłużyć linię turystyczną do Trzebiatowa (budynek dworca wąskotorówki i tor jest nadal pod zarządem Gminy Rewal). Dalej niestety tory rozebrano. Z 175 km dawnych linii, zostało jedynie 39,5 kilometrów toru. Oferta Nadmorskiej Kolei Wąskotorowej. Latem kolejka kursuje wahadłowo pomiędzy Trzęsaczem i Pogorzelicą. Można wtedy odbyć wycieczkę składem retro z prawdziwą lokomotywą parową ciągnącą skład. Co więcej, funkcjonowanie kolejki połączone jest z wypożyczalnią Rewal Bike System. Za przewóz roweru z wypożyczalni nie pobiera się opłat, a rowery można wypożyczyć i zwrócić w jednej z trzech miejscowości – Rewalu, Niechorzu i Pobierowie. W skład obecnego taboru, wchodzą trzy rodzaje wagonów: odkryte (wykorzystywane w dni pogodne), zamknięte (wykorzystywane w dni deszczowe) oraz zabytkowy wagon barowy. Pociąg ciągnięty jest przez rumuńską lokomotywę spalinową Lxd2, natomiast od 1 czerwca w każdy piątek i sobotę wagoniki ciągnie zabytkowy parowóz Px48 "Parys", rozwijający maksymalną prędkość 25 km/h. Poza sezonem cały zabytkowy tabor można oglądać w Stałej Wystawie Pomorskich Kolei Wąskotorowych w Gryficach, gdzie zgromadzono kilkanaście zachowanych w dobrym stanie różnego typu parowozów i wagonów wąskotorowych

Kolej przejeżdżała przez 69 miejscowości: Gryfice Wąsk, Popiele, Rybokarty, Wilczkowo, Niedźwiedziska, Modlimowo, Paprotno, Karnice Wąsk, Dreżewo, Trzęsacz, Rewal, Śliwin, Niechorze, Niechorze, Liwia Łuża, Pogorzelica Gryf, Rogozina, Sadlno, Włodarka, Trzebiatów Mokre, Trzebiatów Wąsk, Rzęsin, Kołomąć, Świeszewo, Wołowiec, Upadły, Golczewo Gaj, Golczewo Wąsk, Golczewo Młyn, Kłęby, Kłodzino Kamieńskie, Buk Kamieński, Czarnogłowy, Trzechel, Żychlikowo, Łoźnica Wąsk, Dzisna, Babigoszcz, Borowice, Widzieńsko, Rogów Kamieński, Świbin, Bogusławie, Stepnica, Lubieszewo, Przybiernowo, Tąpadły, Stołąż, Brojce, Strzykocin, Dargosław, Darżewo, Uniestowo, Siemidarżno, Gosław, Paliczyno, Warcisław, Nowielice, Trzebusz Gryficki, Roby,Mrzeżyno Gryfickie, Kępa Nadmorska Wąsk, Trzygłów, Samlino Odgałęzienie, Gadom, Ocim,, Niemica, Koplino, Śniatowo, Rokita. 

Rezerwat Liwia Łuża został utworzony w 1959 roku, a jego 220 hektarowy obszar pokrywa się z linią brzegową jeziora Liwia Łuża. Znajduje się on na obszarach chronionych programu Natura 2000, czyli: Trzebiatowsko-Kołobrzeskiego Pasa Nadmorskiego oraz Wybrzeża Trzebiatowskiego. Bodźcem do założenia rezerwatu stała się liczna populacja lęgowa, rzadkiego wówczas łabędzia niemego Cygnus olor. Ponieważ sytuacja łabędzia znacząco się od tamtego czasu poprawiła, obecnie celem ochrony jest ogólne zachowanie ekosystemu jeziora oraz siedlisk rzadkich gatunków roślin, szczególnie tych słono-lubnych i biotopów ptaków wodno-błotnych, wśród których są: perkoz dwuczuby, żuraw, gęgawa, błotniak stawowy czy krwawodziób, śmieszka, gęś białoczelna, gęś zbożowa, mewa srebrzysta, czy rybitwa zwyczajna. Dodatkowo, w rezerwacie bytuje również wiele gatunków ryb, m.in. sandacza, lina, leszcza, okonia, szczupaka. Swoje miejsce rozrodu mają tu także żaby brunatne i zielone, traszki, kumaki nizinne, grzebiuszki ziemne, ropuchy szare, zaskrońce zwyczajne i wydry. Jeśli chodzi o bezkręgowce, występują tu 3 gatunki pijawek, 4 gatunki pająków, 9 gatunków ważek, 5 gatunków chrząszczy, 9 gatunków małż i 12 gatunków ślimaków. 

POWIĄZANE SZLAKI I MAPY: aby sprawdzić z jakimi szlakami turystycznymi, krzyżujemy naszą wędrówkę, kliknij w zakładkę "produkty powiązane". Znajdziesz tam również mapy, na których znajduje się szlak, a mamy je w sprzedaży. Zakładka w ciągłej rozbudowie, w miarę wprowadzania szlaków i wydawnictw do bazy.

SKALA TRUDNOŚCI PIESZA – 1
SKALA TRUDNOŚCI ROWER – 2
SKALA  TRUDNOŚCI NORDIC WALKING – 1

1 – łatwy bez utrudnień
2 – średni z miejscowymi utrudnieniami
3 – o utrudnionym przejściu/przejeździe

SPODOBAŁA CI SIĘ MOJA PRACA ?? SKORZYSTAŁEŚ Z MATERIAŁÓW ?? POSTAW MI KAWĘ - https://buycoffee.to/wiking-turystyka

Na pewno zmotywuje mnie do dalszej pracy. Często również kawka mi pomoże przy tworzeniu nowych i aktualizacji dotychczasowych danych. Do zobaczenia na Szlaku. W sezonie jesienno-zimowo-wiosennym, zapraszam na wspólne "Wyprawy z Wikingiem", podczas których wędrujemy po szlakach Województwa Zachodniopomorskiego i nie tylko.