P-S-ZSD/ZDR-073, czarny Połczyn Zdrój - Lubieszewo, 73,5km

SPODOBAŁA CI SIĘ MOJA PRACA ?? SKORZYSTAŁEŚ Z MATERIAŁÓW ?? POSTAW MI KAWĘ - https://buycoffee.to/wiking-turystyka . Wspomóż utrzymanie domen, sklepu, serwera na dane ....

Materiały zamieszczone lub zakupione w serwisie można wykorzystywać na ogólnych zasadach wynikających z prawa autorskiego i praw pokrewnych, w tym majątkowych - Regulamin korzystania z danych umieszczonych w serwisie .Jeśli chcesz umieścić widżet z mapką na swojej stronie, skontaktuj się z nami. Przygotujemy kod do wklejenia i wyślemy na mejla.

1. NUMER SZLAKU W SERWISIE www.WedrujzNami.pl: P-S-ZSD/ZDR-073
2. NUMER SZLAKU WG PTTK: ZP-1093-S
3. PRZEBIEG SZLAKU:  Połczyn Zdrój - Borkowo - Wilcze Jary -Kłokowo - Jezioro Kłokowskie - Lipno - Czarnkowie - Smidzięcino - Uraz - Jadwirzyn - Męcidół - Małobór - Warniłęg - Stare Worowo - Cieszyno Drawskie - Złocieniec - Jezioro Kańsko - Kolonia Kosobudy - Góra Lisica - Lubieszewo.
   
4. NAZWA SZLAKU: Szlak Przyrodniczy Drawskiego Parku Krajobrazowego
   
5. POWIAT: Świdwiński, Drawski
   
6. GMINA: Połczyn Zdrój, Złocieniec
   
7. NAWIERZCHNIE: każdy rodzaj dróg oraz ścieżki i bezdroża
   
8. KOLOR: czarny pasek, pomiędzy dwoma  białymi w poziomie
9. ROK POWSTANIA: lata 80-te XX wieku
   
10. ROK OSTATNIEGO ODNAWIANIA: nieznane
11. ROK OSTATNIEGO MONITORINGU/POMIARU: 2011 odcinek Połczyn Zdrój - Złocieniec, 2019 Złocieniec - Lubieszewo + + uwagi osób które ten szlak pokonały w 2021 roku
    
12. DŁUGOŚĆ: 73,5 km
13. WAŻNE UWAGI: szlak o charakterze liniowym, oznakowanie dwustronne. Ciężko mi określić stan oznakowania, które w 2011 roku było niedostateczne. Szlak odnawiany był w kilku miejscach, ale nie na całości. W terenie jest sporo kilometrów nie dotykanego przez znakarzy szlaku, od co najmniej 15 lat. Niestety są to również bardzo trudne fragmenty szlaku. Znajdziemy również różne przebiegi na krótkich odcinkach np. w okolicach Kłokówka, czy jeziora Nowoworskiego.  Będę wdzięczny za wszelkie uwagi i informacje odnośnie oznakowania i zmian przebiegu szlaku.
    

SZLAK ZNAJDZIESZ NA NA NASZEJ MAPIE OGÓLNEJ ZNAKOWANYCH SZLAKÓW TURYSTYCZNYCH (zawsze aktualizowana pełna mapa)

Jeśli znasz szlak, a nie ma go w naszym rejestrze, prosimy o przesłanie pliku .gpx oraz kilku słów o szlaku, zdjęć, abyśmy stworzyli jego wizytówkę. A jak masz czas, zapraszamy do stworzenia opisu szlaku, według naszego systemu. Szlaki są dla wszystkich i musimy je promować wspólnie.

CHARAKTERYSTYKA SZLAKU

Szlak prowadzi nas głównie po terenach Drawskiego Parku Krajobrazowego i nie na darmo nazywany jest Przyrodniczym. Nie zabraknie malowniczych jarów, urozmaiconej rzeźby terenu w otoczce lasów, dróg nad jeziorami z niesamowitymi nieraz widokami. Jedynym minusem szlaku, jest jego długość oraz dość trudne odcinki - zanikające drogi, a nawet bezdroża. Gdy szlak powstał "modne" był wakacyjne wędrówki z plecakiem i wszędzie można było dojechać pociągiem. Także drogi był yw o wiele lepszym stanie. Obecnie trzeba poświęcić minimum weekend (w zależności od kondycji), aby pokonać cały szlak. Czy z plecakiem ? W sumie nie ma problemu. Na trasie dość dobra baza noclegowa (agroturystyki, schroniska, pola biwakowe). Szlak nadaje się również na porządną wycieczkę rowerową - niestety jazda cały czas szlakiem to istne MTB. Jednak tutaj musimy uważać na zanikające drogi (uczęszczane często w ubiegłym wieku) i być może robić na bieżąco objazdy. Zarówno piechurom, jak i rowerzystom, zalecam przeczytanie i stosowanie się do alertów, umieszczonych na mapie. Mimo wszystko polecam ten szlak, bo naprawdę jest malowniczy, z mnóstwem przyrody, zabytków i ciekawych miejsc, chociaż w kilku miejscach dla harpaganów. Do znakarzy ! Zróbcie korekty przebiegów w tych trudnych miejscach :) - nie odnawiajcie na pałę . A po renowacji poinformujcie mnie !

OPIS CAŁOŚCI SZLAKU

Opis szlaku rozpoczynamy od Połczyna Zdroju, którego zwiedzenie polecamy wszystkim turystom. Niewątpliwą atrakcją miasta jest zachowany, historyczny układ uliczek połczyńskiej Starówki. Zabudowana 2-3 kondygnacyjnymi kamieniczkami, z brukowanymi uliczkami, latarniami w stylu retro, jest idealnym miejscem na spacery o każdej porze roku. Spora ilość kamienic, jest odrestaurowana, ale znajdziemy również sporą ilość w złym stanie technicznym. Na starówce mamy trzy główne miejsca; ulicę Grunwaldzką z deptakiem i aleją parasolową + ulice 5 marca, Plac Wolności z zabudowaniem w układzie rynku, oraz neogotyckim kościołem, oraz Połczyński Pałac - w sumie przebudowany zamek. Na pewno warto poświęcić 2-3 godziny na zapoznanie się z tym malowniczym centrum Połczyna Zdroju. Jak sama nazwa wskazuje, miasto pełniło i pełni funkcję uzdrowiskową. Południowa część uzdrowiskowa, złożona jest z wielkiego Parku Zdrojowego (1 połowa XIXw), złożonego z dwóch części; angielskiej i francuskiej z zabytkową pijalnią wody mineralnej. Uzdrowisko to zespół sanatoriów rozlokowanych wokół parku od ulicy Zdrojowej do Borkowa. Warto pospacerować po parku, podziwiając starodrzew, malownicze alejki i jeziorka oraz historyczną zabudowę z XIX - XX wieku. Miłośnicy zabytków przemysłowych, mogą zobaczyć zespół budynków browaru oraz ruinę młyna wodnego z XIX wieku. Inne historyczne miejsca to pozostałości cmentarza żydowskiego, oraz lapidarium i kwatera jeńców francuskich z 1813 na cmentarzu. Potrzebne informacje zdobędziecie w Informacji Turystycznej. Połczyn Zdrój, to również duży węzeł znakowanych szlaków pieszych i rowerowych. Na Placu Tysiąclecia mamy szlaki piesze:

• żółty pieszy Wokół Połczyna Zdroju
• niebieski pieszy Szwajcarii Połczyńskiej, Połczyn Zdrój - Czaplinek
• czarny pieszy Przyrodniczy Drawskiego Parku Krajobrazowego, Połczyn Zdrój - Lubieszewo
• czerwony pieszy Solny, Kołobrzeg - Czaplinek

Zaś przy Parku Zdrojowym mamy węzeł ze szlakami rowerowymi:

• niebieski rowerowy Pradoliny Dębnicy, Połczyn Zdrój - Połczyn Zdrój
• czerwony rowerowy Szwajcaria Połczyńska, Połczyn Zdrój - Połczyn Zdrój
• zielony rowerowy Greenway Naszyjnik Północy - Szlak Zwiniętych Torów

Wędrując czarny szlakiem pieszym, często będziemy krzyżowali się, lub mieli wspólny przebieg, ze wspomnianymi szlakami.

Początek/koniec umiejscowiony jest na Placu Tysiąclecia. Ruszamy ulicą Piwną wraz ze szlakiem żółtym i czerwonym. Na skrzyżowaniu  z ulicą Szczecinecką odchodzi od nas szlak żółty - mijamy ciekawą zabudowę połczyńskiego browaru. Skręcamy w prawo i ulicami miasta dochodzimy do Parku Zdrojowego. Szkoda że jednego z połczyńskich szlaków nie puszczono do ciekawych obiektów Parku z przełomu XIX i XX wieku oraz ciekawostek przyrodniczych. Spora część parku utrzymana jest w stylu francuskim z klombami, stawem z fontanną i alpinarium oraz amfiteatrem na 2 300 widzów. Część południowa o charakterze krajobrazowym skupia 60 gatunków drzew i krzewów, między innymi 9 odmian świerków, 4 gatunki jodły, orzech czarny i szary, a także skrzydłorzech kaukaski i orzesznik gorzki. W zachodniej części parku między innymi stawy i ścieżka zdrowia. Niedaleko jest również do połczyńskiego zamku. Dołącza do nas szlak pieszy niebieski, oraz swój początek/koniec mają tu szlaki rowerowe. Dochodzimy do reki Wogra i skręcamy w lewo. Wędrujemy wzdłuż Parku Zdrojowego ulicą Sobieskiego, w kierunku Borkowa. Mijamy uzdrowisko Borkowo, gdzie jeszcze do niedawna funkcjonowało schronisko turystyczne "Tadeuszówka". Warto zorientować się czy jest otwarte w recepcji uzdrowiska - warto bo jest dobrze wyposażone i jest świetnym punktem wypadowym na połczyńskie szlaki. To właśnie w tym uzdrowisku, funkcjonował hitlerowski ośrodek Lebensborn - na ścianie budynku znajdziecie pamiątkową tablicę. Wraz ze szlakiem czerwonym wchodzimy w urokliwe Wilcze Jary. Wędrujemy pięknymi wąwozami, wyżłobionymi przez setki lat przez strumień, kilkukrotnie go przechodząc po drewnianych kładkach, mijając liczne źródliska. Po opuszczeniu jarów, dochodzimy do skrzyżowania, gdzie odbijają od nas szlaki; czerwony rowerowy i czerwony pieszy, oraz mamy węzeł ze szlakiem konnym. Ruszamy dalej za oznakowaniem czarnego szlaku. Mijamy miejsce odpoczynku i dochodzimy do utwardzonej drogi przeciwpożarowej. Przecinamy drogę wojewódzką nr 173  i wędrujemy dalej utwardzonym dojazdem pożarowym. Po około 1 kilometrze drogi, widzimy dominujące wzniesienie - to na nim odnajdziemy pozostałości pierścieniowatego grodziska wyżynnego z okresu VIII/X wieku - słowiańskiej osady Palupe. Po chwili dochodzimy do rozwidlenia. Skręcamy w prawo, Po zejściu z szutrowej drogi wędrujemy zarastającą ścieżką, do skraju lasu. Odcinek dość trudny i trzeba rozglądać się za oznakowaniem. Musimy wyjść na skraj lasu w okolicy dużego, charakterystycznego drzewa - pomnikowy, dwupienny dąb. Wzdłuż skraju lasu dochodzimy do drogi wojewódzkiej 173 i skręcamy w lewo - od razu rzuca nam się w oczy wysoka budowla z antenami - wieża telewizyjna. Dochodzą do nasz szlaki; czerwony pieszy i rowerowy.  Po blisko 1,5 km, skręcamy na na wieś Kłokowo. We wsi na uwagę zasługuje pomnikowa aleja grabowo-bukowa oraz park podworski z XIX wieku z folwarcznym dziedzińcem. Odpoczynek proponujemy nad jeziorem Kłokowskim. Jest tutaj dzika plaża, z wiatą turystyczną i ławkami. Turyści plecakowi, mogą w sumie rozbić się tu na dziko namiotem. Po odpoczynku ruszamy dalej. Na wysokości przystanku autobusowego Lipne, możemy skręcić w drogę polną i dojść do przedwojennego cmentarza, z którego okolic rozciąga się widok na jezioro. Za cmentarzem skręcamy w prawo i wracamy na nasz szlak. Jeśli nie idziemy na cmentarz, szosą docieramy do dojazdu przeciwpożarowego (drogowskaz wieża widokowa - Wola Góra). Utwardzoną drogą leśną docieramy w okolicy Wolej Góry na skrzyżowaniu przed nią nasz szlak skręca w prawo, zaś czerwony pieszy idzie w kierunku wieży widokowej. Myślę że warto skorzystać z okazji, tym bardziej że to tylko 330m spacerku. Przy wieży możemy zaplanować odpoczynek - są wiaty turystyczne. Wieża ma wysokość 48 metrów co w połączeniu z wysokością Wolej Góry (219mnpm), daje nam panoramę na teren Drawskiego Parku Krajobrazowego  wysokości ponad 260 metrów. Ale aby nie było łatwo, musimy pokonać 217 schodków. Wieża jest czynna od połowy marca, do połowy października - wejście bezpłatnie, po uprzednim kontakcie z Nadleśnictwem Połczyn (tel. 94 366 22 30).

Po niewątpliwej atrakcji jaką jest widok z Wolej Góry, wracamy na szlak. Wędrujemy kilka kilometrów dobrymi drogami leśnymi i docieramy do wsi Czarnkowie i skręcamy w prawo. Na chwilę łączymy się z rowerowymi szlakami; niebieski i czerwony. Tutaj na uwagę zasługuje zabytkowa zabudowa z przełomu XIX i XX wieku, w tym kamienny kościół p.w. Świętego Stanisława Kostki oraz dom szachulcowy z 2 polowy XIX wieku. Znajdziemy również pozostałości cmentarza ewangelickiego, na którym odnajdziemy chroniony bluszcz pospolity oraz pomnik poświęcony mieszkańcom poległym podczas I Wojny Światowej. Na rozwidleniu z krzyżem i kamiennym drogowskazie skręcamy w prawo - W tym miejscu ponownie żegnamy się ze szlakami rowerowymi. Czerwony odbija w kierunku Doliny Pięciu Stawów a niebieski w kierunku Kluczewa i dalej Starego Drawska. Drogą utwardzoną i brukową docieramy do Smidzięcina, mijając po drodze  pomnikową grupę jaworów, pomnikowy dąb szypułkowy i bluszcze kwitnące. Docieramy do osady Śmidziecino, gdzie na uwagę zasługuje, około 100 letni dom ceglany na kamiennym fundamencie. Gdy poszukamy znajdziemy również przedwojenny cmentarz ewangelicki. Mijamy osadę i po około 1,3km, skręcamy w lewo - tutaj również stary drogowskaz kamienny. Musimy uważać bo wychodzi na to że w wielu miejscach jest tu teren prywatny, chociaż granica działek wskazują tu pas drogowy. Wchodzimy w zanikającą miejscami drogę gruntową, która niegdyś była traktem do pałacu. Wchodzimy na górkę. Szlak idzie zarośniętym wąwozem - proponujemy równoległą wyjeżdżoną drogę, lub przedzieranie się za znakami wąwozem. Droga dość trudna i raczej lepiej poruszać się skrajem pola - tutaj spore utrudnienia po deszczach. Docieramy do ruin PGR i osady Lipno (kolonia Bolegożyn). Uważamy na luźno puszczone psy. Trudny odcinek i trzeba się rozglądać za oznakowaniem, aby go pokonać - odcinek około 1,5km. W koloni, możemy zobaczyć dwór i pozostałości zespołu dworskiego (wpis do rejestru zabytków) - UWAGA, teren prywatny. Brukiem docieramy do asfaltu, z którego po chwili skręcamy w kierunku Zatoki Kluczewskiej, Jeziora Drawsko. Znowu mamy trudniejsze dojście, gdyż gruntowa droga zanika i trzeba iść na "czuja", rozglądając się za nielicznym oznakowaniem. Na tym odcinku odnajdziemy relikty, budowanej do 1943 roku autostrady Berlin - Królewiec. Dochodzimy do Plaży Kluczewskiej. Tutaj dość zaniedbana infrastruktura - możliwe że w sezonie letnim jest dzierżawiona, gdyż na szlaku znajdziemy rozciągnięte taśmy ostrzegawcze. Skręcamy w prawo i wędrujemy wzdłuż brzegu jeziora. Na jego północnym krańcu, mijamy ośrodek. Za nim z dobrej drogi wchodzimy w wąską, miejscami zarastającą i pomokłą ścieżkę, którą prowadzi nas szlak. Czeka nas trochę przedzierania się przez 2,6km, ale z fajnymi widokami na jezioro. W połowie zachodniego brzegu zatoki odchodzimy od niej w prawo pod górę i przez zagajniki, następnie drogą polną biegnącą równolegle do brzegów jeziora wychodzimy na szosę przed wsią Uraz. We wsi dobra baza noclegowa. Skręcamy w prawo i drogą docieramy do szosy. Tutaj spotykamy się z czerwonym szlakiem rowerowym "Szlak Drawy", który towarzyszy nam do Warniłegu. Skręcamy w lewo i poruszamy się w kierunku południowym. Po drodze wchodzimy na wzniesienie, z którego roztacza się ładny widok na jezioro i Uraz. Docieramy do początku wsi Jadwiżyn i skręcamy w lewo, w drogę polną (jeśli chcemy opuścić trudniejszy odcinek szlaku wzdłuż brzegu jeziora, wędrujmy dalej szosą do centrum wsi, gdzie nasz szlak wraca). Jeśli zdecydowaliście się na dalszą wędrówkę szlakiem, wędrujemy drogą gruntową w kierunku jeziora. Na skrzyżowaniu dróg gruntowych skręcamy w prawo (gdy pójdziemy prosto fajne miejsce na odpoczynek lub biwak nad samym jeziorem).  Idziemy zanikającą drogą polną, następnie wzdłuż skraju lasku. Za nim, na skrzyżowaniu dróg gruntowych (słabo widoczne), skręcamy w lewo i docieramy do jego brzegu. Czeka nas słabej jakości ścieżka (mocno zarastająca, czasami niewidoczna), którą będziemy wędrować wzdłuż jeziora. Obchodzimy cypel, za którym dobrze widoczna jest wyspa Bielawa - znajduje się tam ciekawa ścieżka przyrodnicza i wieża widokowa. Brzegi jeziora porasta las liściasty, miejscami podmokły i trudno dostępny. Przy fundamentach - pozostałości dawnych budynków, przed okazałym bukiem, odchodzimy od jeziora w prawo na wzniesienie z pięknym starodrzewem bukowym i wychodzimy na skraj lasu. Drogą wiodącą początkowo skrajem podmokłego lasu, następnie w prawo przez pola, dochodzimy do osady Męcidół. Asfaltem docieramy do Warniłęgu, mijając po drodze grupę pomnikowych lip drobnolistnych. Za parkiem dworskim, widoczne zabytkowe zabudowania dworku (pewnie domu rządcy) i folwarku. Na pierwszym planie murowany dworek na kamiennym fundamencie, za nim stajnia z kamienia i cegły z ozdobionymi krenelażem szczytami, a także obora, owczarnia i stodoła. Obecnie w budynku działa Galeria Garncarstwa. Po drugiej stronie drogi, zobaczymy park dworski z drugiej połowy XIX wieku, z okazałym starodrzewem - drzewostan mieszany, wyróżniają się: klon pospolity, świerk i dwie lipy drobnolistne. Wchodzimy do centrum wsi - węzeł z czerwonym szlakiem rowerowym Drawa. Do ciekawych obiektów należy również zabytkowy kościół p.w. Narodzenia NMP z XIX wieku, z przykościelnym cmentarzem ewangelickim (ob. komunalny).

Na skrzyżowaniu w centrum wsi, kierujemy się na wprost. Wędrujemy w kierunku Nowego Worowa. Po około 1,6km, skręcamy w lewo i utwardzoną drogą dochodzimy do gospodarstwa - budynek z czerwonej cegły, na kamiennym fundamencie. Niestety tutaj chwila szlaku na prywatnym terenie - w 2011 roku właściciel nie stwarzał problemów i był bardzo pomocny - nawet znak szlaku był na budynku. Skręcamy w lewo i wchodzimy w zarastającą, zdziczałą drogę gruntową. Przechodzimy przez zagajnik i dochodzimy do podmokłego brzegu Jeziora Łąka. Tutaj ciężko będzie rowerzystom, a nawet turystom pieszym. Skręcamy w prawo i obchodzimy jezioro drogą polną, idącą skrajem pól, na nadbrzeżnej skarpie. Zza drzew wyłania się nam widok Starego Worowa. Mijamy po drodze stary i zaniedbany cmentarz poniemiecki i wchodzimy do drogi asfaltowej. Skręcamy w lewo i rozpoczynamy zwiedzanie Starego Worowa. Znajdziemy tutaj zespół folwarczny z zabytkowymi budynkami; stodoły, owczarni, kuźni i spichlerza i zrujnowanego dworu szachulcowego. Całość sąsiaduje z parkiem podworskim z przełomu XVIII/XIX wieku, z bogatym drzewostanem wśród którego na uwagę zasługuje klon pospolity o obwodzie 470 cm jak i inne rodzime drzewa - klony, dęby, buki, klony, lipy. Kolejną niewątpliwą perełką na szlaku jest szachulcowy kościółek z 1689 roku z drewniana wieżą. Gdy jeszcze trochę poszperamy znajdziemy tablicę pamiątkową rodziny von Zadov oraz pomnikowe drzewa - kępa dębów szypułkowych. We wsi jest również miejsce odpoczynku z ławo-wiatą, a przed sklepem samoobsługowa stacja naprawy rowerów. Warto tutaj zatrzymać się na chwilę. Ponownie spotykamy się z czerwonym szlakiem rowerowym "Szlak Drawy" - który odchodzi przy leśniczówce do Rzepowa. Wychodzimy ze Starego Worowa w kierunku południowym. Na rozwidleniu dróg, przy leśniczówce, szlak rowerowy odbija na Cieszyno, zaś my wchodzimy na wprost w drogę polną. Po drodze mijamy małe jeziorka i oczka wodne, nadające uroku otaczającym nas terenom. Przechodzimy w drogę leśną i na skrzyżowaniu przed widocznymi budynkami fermy skręcamy w prawo. Lasem dochodzimy do drogi łączącej Rzepnowo z Cieszynem i skręcamy w lewo. Po około 500 metrach skręcamy w prawo. Na drodze krzyżujemy się z zielonym szlakiem rowerowym "Greenway". Schodzimy z drogi. Z ciekawostek - poruszamy się drogą po nasypie budowanej w latach 30/43 ubiegłego wieku autostrady Berlin-Królewiec. Tutaj trudny około 500 metrowy odcinek po zarastającej drodze/ścieżce. Dochodzimy do mostku nad rzeczką Miedznik. Czeka nas kilkukilometrowy marsz drogą gruntową, czasem wchodzącą na nasyp autostrady. Na drugim prześwicie drogowym zobaczymy przyczółki wiaduktu, który miał powstać nad drogą Cieszyno - Głęboczek. Tutaj dochodzi do nas zielony szlak pieszy Wzniesień Moreny Czołowej. Idąc polami przecinamy trasę rowerową, na dawnej linii kolejowej i docieramy do Cieszyna. Cieszyno Drawskie, to nie tylko atrakcje architektoniczne. To również węzeł szlaków turystycznych i bardzo atrakcyjne jezioro Siecino z liczną bazą noclegową, kąpieliskami i wypożyczalniami sprzętu wodnego. Niewątpliwą atrakcją wsi jest eklektyczny pałac z wieżyczką widokową z 1901 roku, z bardzo ładnie utrzymanym parkiem przypałacowym z 2 połowy XIX wieku - na uwagę zasługują; złotokap, oliwnik srebrzysty, daglezje zielone - o obwodach pni 230 i 235 cm), cyprysiki Lawsona - (dziewięć sztuk, obwody pni do 140 cm), jodły, świerki. Można udać się do niedalekiego kościoła szachulcowego z XIX wieku, zbudowanego na wcześniej stojącym tutaj kościele (starsze dolne partie budowli). Odnajdziemy również stary i zarośnięty cmentarz poniemiecki. Na uwagę zasługuje odremontowany budynek dworca kolejowego z 1905 roku - obecnie własność prywatna (usługi noclegowe). Po zwiedzeniu można odpocząć przed dalszą wędrówką, na kąpielisku miejskim nad jeziorem Siecino. A może skorzystacie z bazy noclegowej wsi ? W Cieszynie spotykają się szlaki:

• pieszy zielony Wzniesień Moreny Czołowej, Żydowo -Złocieniec
• pieszy czarny Przyrodniczy Drawskiego Parku Krajobrazowego, Połczyn Zdrój - Lubieszewo
• rowerowy czerwony Drawy, pętla Złocieniec
• rowerowy zielony Greenway Naszyjnik Północy - Szlak Zwiniętych Torów
• szlak rowerowy niebieski Dookoła Jeziora Siecino, pętla Złocieniec
• Wojewódzka Trasa Rowerowa - Stary Kolejowy Szlak
  

Z Cieszyna Drawskiego ruszamy asfaltem do Złocieńca, wraz z zielonym szlakiem pieszym i szlakami rowerowymi. Po prawej stronie szosy dochodzimy do jeziora Siecino, mijamy ładną i dużą plażę, gdzie oczywiście możemy poleniuchować. Po lewej, mijamy cmentarz komunalny - dawniej ewangelicki Idąc dalej docieramy do leżącego po lewej Rezerwatu Przyrody "Torfowisko nad jeziorem Morzysław Mały". Tuż przed jeziorem Morzysław Duży, odbija od nas rowerowy szlak niebieski. Po około 800 metrach, przed skrzyżowaniem skręcamy w lewo i wchodzimy w drogę leśną. Wchodzimy na nasyp, który jest pozostałością po planowanym tutaj węźle drogowym, budowanej do 1943 roku autostrady Berlin - Królewiec. Wędrujemy równolegle do asfaltu. Dochodzimy do drugiego rezerwatu przyrody "Jezioro Czarnówek". Mijamy go po lewej stronie. Tuż za jeziorem przecinamy niebieski szlak rowerowy "Dookoła Jeziora Siecino". Idąc dalej nasypem mijamy po lewej jezioro Dłusko i wychodzimy na leśniczówkę Złocieniec. Skręcamy w prawo i dochodzimy do drogi asfaltowej - północny wyjazd ze Złocieńca (ul. Połczyńska). Skręcamy w lewo i maszerujemy cały czas ulicą Połczyńską. Mijamy stadion miejski i dochodzimy do dawnej linii kolejowej, obecnie Wojewódzka Trasa Rowerowa Stary Kolejowy Szlak (trasa łączy się w Złocieńcu z Trasą Pojezierzy Zachodnich). Z mostu na prawo widok na miasto, ze stanicą wodną na pierwszym planie i wieżą zabytkowego kościoła w głębi. Ulicą Połczyńską dochodzimy do skweru z pomnikiem ofiar bolszewizmu. Tu odchodzimy w lewo ul. I Dywizji WP mając po lewej kolejno - remizę strażacką z czterokondygnacyjną wieżą i herbem miasta oraz budynek Szkoły Podstawowej Nr 1. dochodzimy do głównego skrzyżowania ulic, mając po lewej pomnik poświęcony żołnierzom poległym w obronie ojczyzny i naprzeciw - neogotycki budynek poczty z przełomu wieków. Stąd w prawo możemy dojść - ul. J. Piłsudskiego do zabytkowego centrum. Tam przy rynku m. in. ratusz z XVIII w., obecnie siedziba władz miejsko-gminnych, kościół gotycki dwunawowy p.w. Wniebowzięcia NMP z XV w. fundacji Wedlów z wysoką, neogotycką wieżą (1875 r.) zwieńczoną ośmiobocznym, piramidalnym hełmem, a także eklektyczne i secesyjne kamienice. Nad Drawą znajdziemy Wzgórze Zamkowe, zaś za rzeką Ogród Pałacowy z cennym starodrzewem - obecnie Park Żybrów. Powrót do szlaku ul. 5-go Marca. Przecinając skrzyżowanie ul. Mickiewicza dochodzimy do Zakładów Przemysłu Lekkiego, przechodzimy przez most na Wąsawie i przed torami kolejowymi dochodzimy do ul. Dworcowej. Po lewej w głębi budynek dworca PKP oraz dworzec autobusowy. Skręcamy w prawo w ul. Dworcową i przechodzimy wzdłuż torów kolejowych do przejazdu drogowego ul. 5-go Marca. Zaraz za przejazdem skręcamy w prawo w ul. Drawską, mijamy z lewej położony w rozwidleniu dróg do Lubieszewa cmentarz komunalny. Dochodzimy do wiaduktu kolejowego nad główną szosą wylotową w kierunku Drawska. Odchodzimy wzdłuż parterowej zabudowy łukiem od torów i przed przejazdem kolejowym schodzimy z głównej szosy w lewo w ul. Brzozową. Przed nami osiedle domków jednorodzinnych. Skręcamy w pierwszą ulicę w lewo (Gdyńska) i opuszczamy miejską zabudowę, wchodząc do młodego lasu sosnowego. Tutaj idąc za znakami poruszamy się dość dobrymi, lecz piaszczystymi drogami leśnymi (małe utrudnienie dla rowerzystów). Idziemy generalnie w kierunku południowo-zachodnim. Po dojściu do dużego skrzyżowania (droga pożarowa), skręcamy w prawo. Łączymy się tutaj z zielonym szlakiem rowerowym "Jezioro Kańsko".  Nowo wybudowaną drogą pożarową o nawierzchni z trelinki dochodzimy do jeziora Kańśko (północny skraj). Jest tutaj punkt czerpania wody, ale również doskonałe miejsce na chwilę odpoczynku na szlaku. Gdy spojrzymy w lewo, zobaczymy budynki zabytkowego zespołu sanatoryjno - leczniczego Kańsko. Dalsza wędrówka odbywa się wzdłuż brzegu jeziora. Towarzyszą nam atrakcyjne widoki na jezioro, ale również utrudnienia na szlaku. Sporo zwalonych drzew, zaś w pewnym momencie wchodzimy w zarośniętą ścieżkę (szczególnie latem). Wychodzimy z lasu na podmokłą łąkę z ciekiem wodnym i skręcamy w lewo. Podmokłą ścieżką dochodzimy do zabudowy osady Jarosław (Kolonia Kosobudy). Na skrzyżowaniu skręcamy w prawo. Po około 1,7kmm, dobrej drogi pożarowej, odchodzimy w lewo do północnego skraju Stawieńskiego Bagna. Ponownie wracamy no dośćk kiepskiej jakości drogę gruntową. Mijamy ruiny/fundamenty dawnego młyna, górę Lisicę (167 mnpm) i wychodzimy  lasu na dość dobrą drogę polną (miejscami wyboista). Schodzimy nią do brzegów jeziora Lubie. Na skrzyżowaniu z drogą asfaltową, skręcamy w lewo i kierujemy się do centrum wsi, gdzie nasz szlak w okolicy przystanku autobusowego kończy/rozpoczyna swój bieg. Lubieszewo leży nad jeziorem Lubie. W okolicach umiejscowionych jest wiele gospodarstw agroturystycznych, kwater prywatnych, ośrodków wypoczynkowych, pól biwakowo-namiotowych i wypożyczalni sprzętu wodnego. Można poleniuchować po kilkudniowym pokonywaniu naszego szlaku w każdych warunkach. Ciekawym obiektem jest kościół z 1687 roku z ryglową wieżą kościoła. Ponadto umiejscowiony jest zespół pałacowo parkowy składający się z dworu z 2 połowy XIX wieku oraz zabytkowego parku z 1 połowy XIX wieku. W parku za pałacem odnajdziemy kamienny nagrobek poświęcony niemieckiemu żołnierzowi. Pomnik poległych mieszkańców podczas I Wojny Światowej, odnajdziemy na jednej z posesji prywatnych nad jeziorem.. Może dlatego uchował się po wojnie w tak dobrym stanie. Zaś na półwyspie znajdziemy wczesnośredniowieczne grodzisko, typu pierścieniowatego, o owalnym kształcie. Lubieszewo to również węzeł szlaków turystycznych. Przez wieś przechodzi pieszy szlak niebieski im. I Warszawskiej Dywizji Kawalerii, Drawsko -Iłowiec, nasz pieszy szlak czarny oraz rowerowe; czerwony "Wokół Jeziora Lubie" okrężny z Drawska Pomorskiego oraz żółty Góra Lisica, okrężny ze Złocieńca.

Zapraszam na wspólne wędrówki szlakiem Przyrodniczym Drawskiego Parku Krajobrazowego.

Zapraszam do współpracy, celem opisania obiektów na szlaku, historii mijanych miast, wsi i osad. Wskazujcie ciekawe miejsca, miejsca odpoczynku ....

SKALA TRUDNOŚCI PIESZA – 2
SKALA TRUDNOŚCI ROWER – 3
SKALA  TRUDNOŚCI NORDIC WALKING - 3

1 – łatwy bez utrudnień
2 – średni z miejscowymi utrudnieniami
3 – o utrudnionym przejściu/przejeździe

SPODOBAŁA CI SIĘ MOJA PRACA ?? SKORZYSTAŁEŚ Z MATERIAŁÓW ?? POSTAW MI KAWĘ - https://buycoffee.to/wiking-turystyka

Na pewno zmotywuje mnie do dalszej pracy. Często również kawka mi pomoże przy tworzeniu nowych i aktualizacji dotychczasowych danych. Do zobaczenia na Szlaku. W sezonie jesienno-zimowo-wiosennym, zapraszam na wspólne "Wyprawy z Wikingiem", podczas których wędrujemy po szlakach Województwa Zachodniopomorskiego i nie tylko.