P-Z-ZS/ZGR/ZST-048, szlak pieszy zielony, Szczecin Klęskowo - Kępa Bukowa k. Cisewa, 32,6km

SPODOBAŁA CI SIĘ MOJA PRACA ?? SKORZYSTAŁEŚ Z MATERIAŁÓW ?? POSTAW MI KAWĘ - https://buycoffee.to/wiking-turystyka . Wspomóż utrzymanie domen, sklepu, serwera na dane ....

Materiały zamieszczone lub zakupione w serwisie można wykorzystywać na ogólnych zasadach wynikających z prawa autorskiego i praw pokrewnych, w tym majątkowych - Regulamin korzystania z danych umieszczonych w serwisie .Jeśli chcesz umieścić widżet z mapką na swojej stronie, skontaktuj się z nami. Przygotujemy kod do wklejenia i wyślemy na mejla.

1. NUMER SZLAKU W SERWISIE www.WedrujzNami.pl: P-Z-ZS/ZGR/ZST-048
2. NUMER SZLAKU WG PTTK: ZP-1061-z
3. PRZEBIEG SZLAKU: Dęby Krzywoustego Szczecin Klęskowo ul. Chłopska, węzeł szlaków - Droga Dolinna - Droga Kołowska - Kołowo - Stara Droga Kołowska - Leśna Szosa - Karasi Staw - Droga Słoneczna - Arboretum Glinna - Uroczysko Kamieńce - Dobropole Gryińskie - Stara Droga Kołowska - Kołbacz - Rekowo - Bielkowo - Jęczydół - Jezioro Miedwie - Zieleniewo - Miedwiecko - Kępa Bukowa k. Cisewa węzeł szlaków.
   
4. NAZWA SZLAKU: Bolesława Czwójdzińskiego
   
5. POWIAT: Grodzki Szczecin, Gryfiński, Stargardzki
6. GMINA: Szczecin, Stare Czarnowo, Kobylanka
   
7. NAWIERZCHNIE: asfalt, drogi leśne gruntowe i utwardzone, ścieżki
   
8. KOLOR: zielony pasek, pomiędzy dwoma  białymi w poziomie
9. ROK POWSTANIA: nieznany
10. ROK OSTATNIEGO ODNAWIANIA: 2008
11. ROK OSTATNIEGO MONITORINGU/POMIARU: 2021
12. DŁUGOŚĆ:  32,6 km
13. WAŻNE UWAGI: szlak o charakterze liniowym, oznakowanie dwustronne. W 2021 roku oznakowanie oceniamy jako słabe z miejscowymi brakami powstałymi podczas wycinek lasu oraz remontów dróg. W Jęczydole, szlak prowadzi po terenach prywatnych - lepiej poruszać się drogami publicznymi. Doświadczony turysta powinien go pokonać - najlepiej z mapą.
    
14. LINKI ZEWNĘTRZNE: https://pl.wikipedia.org/wiki/Szlak_im._Boles%C5%82awa_Czw%C3%B3jdzi%C5%84skiego

SZLAK ZNAJDZIESZ NA NA NASZEJ MAPIE OGÓLNEJ ZNAKOWANYCH SZLAKÓW TURYSTYCZNYCH (zawsze aktualizowana pełna mapa)

Jeśli znasz szlak, a nie ma go w naszym rejestrze, prosimy o przesłanie pliku .gpx oraz kilku słów o szlaku, zdjęć, abyśmy stworzyli jego wizytówkę. A jak masz czas, zapraszamy do stworzenia opisu szlaku, według naszego systemu. Szlaki są dla wszystkich i musimy je promować wspólnie.

CHARAKTERYSTYKA SZLAKU

Szlak im. Bolesława Czwójdzińskiego - zielony znakowany szlak turystyczny w województwie zachodniopomorskim o charakterze podmiejskim, na terenie Szczecińskiego Parku Krajobrazowego "Puszcza Bukowa". Szlak o charakterze podmiejskim, rozpoczyna się przy pomnikowych „Dębach Bolesława Krzywoustego” w Szczecinie Klęskowie, przy ul. Chłopskiej. Prowadzi przez atrakcyjne turystycznie partie zalesionych Wzgórz Bukowych, na trasie m.in. rezerwaty przyrody, dolina Chojnówki i jej przełom, Brama Czwójdzińskiego, wieś Kołowo z pięknym zabytkowym kościółkiem, arboretum w Glinnej, opactwo cystersów w Kołbaczu oraz obchodzi północny brzeg jeziora Miedwie. Na koniec trasy, na skraju Puszczy Goleniowskiej koło Cisewa, łączy się z niebieskim Szlakiem Anny Jagiellonki. Rowerzyści mają bardziej utrudnione zadanie, gdyż w wielu miejscach, drogi boczne brukowane oraz błotniste.

Wędrówkę można zaplanować, korzystając z licznych węzłów szlaków turystycznych. Między innymi w Rekowie, Arboretum w Glinnej, na terenie Puszczy Bukowej, okolicach Kołowa, przy głazie Serce Puszczy

Największym problemem, jest przerwanie przebiegu szlaku w Jęczydole. Wieć obecnie mocno się rozbudowuje i prawdziwy przebieg szlaku jest na terenie prywatnym. Są dwie opcje przejścia. Naniesiona przez nas, lub przebieg wzdłuż jeziora Miedwie i ulicą Topolową. Sytuacja jest zmienna.

OPIS CAŁOŚCI SZLAKU - może nam pomożesz i stworzysz opis szlaku ?

OBIEKTY NA SZLAKU

Cmentarz Wojenny Żołnierzy Niemieckich w Glinnej, jest jednym z 13-stu zbiorczych cmentarzy wojennych w Polsce gdzie pochowani są żołnierze niemieccy, którzy zginęli podczas działań wojennych na terenie naszego kraju. Powstał w 2003 roku - oficjalne otwarcie w 2006 roku. Wzdłuż alejek znajdują się kwatery zbiorowych mogił z ustawionymi trzema krzyżami oraz dużymi, marmurowymi płytami z alfabetycznym spisem poległych (nazwisko, imię, data urodzenia i śmierci, bez przynależności do jednostki i bez stopnia wojskowego). Cmentarz przewidziany jest na ok. 32 tys. grobów - obecnie pochowano tu szczątki ponad 18 tysięcy niemieckich żołnierzy. Akcję ekshumacji i przenoszenia szczątków żołnierzy prowadzi polska Fundacja Pamięć wraz z Niemieckim Ludowym Związkiem Opieki nad Grobami Wojennymi. Przed pochówkiem podejmowane są starania identyfikacji zmarłego.

Ogród Dendrologiczny w Glinnej im. prof. Jerzego Tumiłowicza. Historia ogrodu sięga roku 1823, gdy powstały tu prywatne szkółki drzew, przejęte w 1870 roku przez nadleśnictwo państwowe w Śmierdnicy. To właśnie z tego okresu pochodzi większość najstarszych, pomnikowych dzisiaj okazów egzotycznych drzew. Sadzono je na obrzeżach powierzchni produkcyjnej jako ozdobę, celem obserwacji nad mrozoodpornością lub jako matecznik do dalszego rozmnażania. Szczególnie zasłużonym w tej dziedzinie był pracujący tu przez wiele lat w końcu XIX w. nadleśniczy ze Śmierdnicy - Carl Ludwig Gene. Pierwsza informacja o ogrodzie pochodzi z 1911 roku, zaś spis z roku 1938 wykazuje obecność 51 egzotycznych gatunków drzew i krzewów. W okresie powojennym, aż do roku 1970, opieka nad ogrodem ograniczała się do budowy nowego ogrodzenia, ustawienia ławek, utrzymywania porządku. Mrozy, wichury, bujny rozrost rodzimej roślinności oraz brak nowych nasadzeń spowodowały, że do tego czasu ocalały tylko 23 gatunki z tej listy. Lasy Państwowe i Arboretum SGGW Rogowie rozpoczęły współpracę celem właściwego zagospodarowania tego obiektu. Ustalono, że w związku z niewielkimi - wówczas niespełna 2 ha rozmiarami - nie można tu rozwijać tak bogatych kolekcji, jak w arboretach typu uniwersalnego, takich jak w Kórniku, Rogowie i Przelewicach. Przyjęto jako docelową liczbę 250 - 300 gatunków i podwojenie tej liczby po jego powiększeniu w przyszłości. Przyjęto, że szczególną uwagę należy poświęcić gatunkom drzew i krzewów wymarzającym w innych częściach Polski, oraz całkiem nowym, o nieznanej dotąd mrozoodporności... . Zgromadzona tu kolekcja liczy obecnie ponad 800 gatunków i odmian drzew i krzewów, przede wszystkim egzotycznych. Z uwagi na niewielką powierzchnię ogrodu ma charakter typowo uniwersalny. Można więc, podczas jednej wędrówki zapoznać się tu z różnymi grupami roślin drzewiastych. Warto odwiedzić to miejsce w różnych porach roku, gdyż tylko wówczas można uchwycić całe piękno ogrodu i okazów w zgromadzonej tu kolekcji. Ogród jest czynny od 29 marca do 31 października: od poniedziałku do piątku w godzinach 9.00-18.00 aw weekendy w godzinach 10.00-19.00. Aktualne informacje na stronie nadleśnictwa https://gryfino.szczecin.lasy.gov.pl/ogrod-dendrologiczny-w-glinnej1 .

Kołowo (niem. Kolow), położone jest na wysokości 135 m.n.p.m., na Polanie Kołowskiej. Posiada średniowieczny rodowód i historia sięga XII wieku. Zbudowano ją w formie pomorskiej owalnicy. Władali nią kołbaccy Cystersi w okresie panowania Gryfitów, następnie po sekularyzacji dóbr kościelnych należała do państwowej domeny kołabckiej. Była we władaniu Bandenburczyków, a nawet Szwedów. Następnie wróciła pod panowanie pruskie i niemieckie. W 1945 roku z okolic Kołowa do natarcia w kierunku Odry, ruszyły radzieckie 47. armia i 2. armia pancerna. Po wojnie przynależna do Polski i tak jest do dnia dzisiejszego.

Kołowo kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Zbudowano go na fundamentach wcześniejszej świątyni, pamiętającej zarząd Cystersów. Budynek wymurowano z granitowych ciosów do wysokości korpusu nawowego. Grzymsy, szysty i górne kondygnacje wieży, z czerwonej cegły. jej zwieńczeniem jest 6-boczny hełm ceramiczny z czterema wieżyczkami. To prawdopodobnie z wcześniejszej świątyni, zachowały się trzy płyty nagrobne, wmurowane w posadzkę. Szczególnie cenna jest płyta opata kołbackiego Jana Jordani, zmarłego w 1395 r.,. Wykonano ją z wapienia, o wymiarach 169 x 100 cm. Rysunek przedstawia postać zmarłego w cysterskim habicie, z laską opacką przytrzymywaną lewą ręką i z grubą księgą w prawej dłoni. Uderza wyrazista charakterystyka głowy z kosmykami włosów nad odstającymi uszami i mocnej w wyrazie twarzy. Rysunek obiega bordiura z napisem w łacińskiej minuskule: „anno. dni. mcccxcv. ipo. die. s. marie. magdalene. obiit. duus. johannes. jordani. abbas. xxii. hs. loci. q. eudem. locu. valde. laudabiliter. rexit. per. xix. anos. orate. deu. p. eo” (co znaczy: Roku Pańskiego 1395 właśnie w dniu św. Marii Magdaleny (tj. 22.VII) zmarł pan Jan Jordani opat w tym miejscu, który tu bardzo chwalebnie rządził 19 lat. Módlcie się do Boga za niego). Jest to jedna z niewielu zachowanych płyt, obrazująca zachodniopomorską plastykę nagrobną w okresie od 1 poł. XIV do pocz. XVI wieku.  Dwie pozostałe płyty to; płyta koniuszego książęcego, zmarłego w 1615 i płyta łowczego, zmarłego w 1775 roku.

Z kościółkiem wiąże się miejscowa legenda. Głosi ona, że opat z Kołbacza zakochał się w pięknie Kołowa. Postanowił więc sprezentować mieszkańcom kościół. Takie rozwiązanie nie było jednak na rękę Diabłu, który nadal chciał panować nad całą puszczą. Kiedy kościół budowano, diabeł siedział cicho i myślał. Ale kiedy prace były już na ukończeniu, rozeźlony Boruta wszedł na pobliski szczyt i cisnął w kościół ogromnym głazem. Głaz upadł jednak dużo bliżej, niż myślał Diabeł. Dziś można go zobaczyć w jednej z bocznych kotlin, nieopodal Szwedzkiego Młyna. Mieszkańcy na pamiątkę zdarzenia ochrzcili go Diabelskim Głazem.

Kołowo, cmentarz przykościelny z połowy XIX wieku. Jak to zwykle bywa, wokół kościoła znajduje się cmentarz przykościelny. Zachował się w sporej części mur kościelny z bramą. Gdy przyjrzymy się bliżej, zobaczymy pniaki ściętych drzew, które kiedyś obmurowano przy remoncie muru. I niestety w późniejszym okresie spora część starodrzewu, została wycięta. Dzisiaj to jedynie pojedyncze drzewa, głównie jesiony wyniosłe klony i jawory. Zachowała się również część nagrobków. Są to kamienne krzyże z drugiej połowy XIX wieku, żeliwne ogrodzenia kwater, obudowane mogiły ziemne, podstawy płyt nagrobków oraz stele nagrobne z inskrypcjami. Jednak cmentarz posiada prawdopodobnie wcześniejszy rodowód, datowany jest nawet na XIII wiek. Wówczas to, przy ówczesnym kościele, chowano tu mieszkańców i ponoć nawet kołbackich mnichów.

Kołowo, relikty dworu. Niestety nie zachował się zespół dworski w Kołowie, który został zniszczony w 1945 roku.  Pozostały ruiny tarasu i fundamenty budynku, w pobliżu piwnica – lodownia z kopulastym sklepieniem. Park dworski o pow. ok. 0,3 ha z pojedynczymi okazami starodrzewu. Całość schowana pomiędzy zabudową wsi. 

Kołowo, maszt RTV na Lisicy. Ustawiony został na Lisicy - drugim, co do wysokości szczytem Wzgórz Bukowych i ma 140 m n.p.m.. Warto wiedzieć że w latach 20-tych XX wieku ustawiono tutaj wieżę spadochronową. Następnie, po przebudowaniu użytkowano ją, jako wieżę widokową o wysokości 36 metrów (szkoda że teraz takowej nie ma). A było po co - widok na Binowo i Kołbacz, a w pogodne dni - nawet wysoką wieżę pyrzyckiego kościoła. Ale i teraz ze skraju lasu, możemy zobaczyć malowniczą południową panoramę. W 1968 roku w jej miejscu stanęła 228-metrowa iglica stalowa z antenami RTV. W późniejszych latach dobudowano jeszcze antenę paraboliczną, a maszt podwyższono o kolejne 25 m. W roku 1985 wzniesiono nowy maszt o wyso­kości 267 metrów. Cztery lata później starą konstrukcję rozebrano do wysokości 61 metrów. Wieża widoczna jest z wielu kilometrów i jest charakterystycznym punktem orientacyjnym. 

SKALA TRUDNOŚCI PIESZA – 1
SKALA TRUDNOŚCI ROWER – 2
SKALA  TRUDNOŚCI NORDIC WALKING - 2

1 – łatwy bez utrudnień
2 – średni z miejscowymi utrudnieniami
3 – o utrudnionym przejściu/przejeździe

SPODOBAŁA CI SIĘ MOJA PRACA ?? SKORZYSTAŁEŚ Z MATERIAŁÓW ?? POSTAW MI KAWĘ - https://buycoffee.to/wiking-turystyka

Na pewno zmotywuje mnie do dalszej pracy. Często również kawka mi pomoże przy tworzeniu nowych i aktualizacji dotychczasowych danych. Do zobaczenia na Szlaku. W sezonie jesienno-zimowo-wiosennym, zapraszam na wspólne "Wyprawy z Wikingiem", podczas których wędrujemy po szlakach Województwa Zachodniopomorskiego i nie tylko.